Η Πατησίων, όσο και να ακούγεται περίεργο μου είχε χαρίσει τις πιο ωραίες στιγμές μοναξιάς και ηρεμίας. Ναι ηρεμίας! Όταν πνιγόμουν, έπαιρνα το τρένο και κατέβαινα Αττική. Ξεκινούσα το περπάτημα και έβαζα τις σκέψεις μου σε σειρά
Την Κύπρο την αγάπησα πολύ πριν τη γνωρίσω από κοντά. Μέχρι να περάσω στο Πάντειο Δημοσιογραφία, τη μόνη επαφή μου μαζί της, την είχα αποκτήσει μέσα από το βιβλίο της Ιστορίας, στο Λύκειο. Και μη φανταστείς, όλες κ όλες δυο
Ραντεβού στις 20.30 στην Καπνικαρέας! Εγώ που όταν επιστρέφω στην Αθήνα υιοθετώ το take your time Αθηναϊκό στυλ φτάνοντας πάντα στα ραντεβού με καθυστέρηση, αυτή τη φορά αποφάσισα να πάρω το τρένο σχεδόν μιάμιση ώρα πριν από τη συμφωνημένη ώρα! Μπήκα λοιπόν στο τρένο,