“‘Όσα τρένα λοιπόν και να πάρω, όσους διαφορετικούς προορισμούς και να επιλέξω πάντα ο δρόμος θα με φέρνει πίσω… Μια βόλτα στο κέντρο, μια στάση για καφέ στην Πλάκα, ένα σουβλάκι στο χέρι περπατώντας κάτω απ’την Ακρόπολη, μια Athens Voice έξω απ’το Πάντειο, μια γρήγορη ματιά στις βιτρίνες της Νέας Ιωνίας, μια μπύρα στη Νέα Φιλαδέλφεια και ίσως λίγη αλμύρα στα ρουθούνια προς Φάληρο μεριά
Η Πατησίων, όσο και να ακούγεται περίεργο μου είχε χαρίσει τις πιο ωραίες στιγμές μοναξιάς και ηρεμίας. Ναι ηρεμίας! Όταν πνιγόμουν, έπαιρνα το τρένο και κατέβαινα Αττική. Ξεκινούσα το περπάτημα και έβαζα τις σκέψεις μου σε σειρά
Την Κύπρο την αγάπησα πολύ πριν τη γνωρίσω από κοντά. Μέχρι να περάσω στο Πάντειο Δημοσιογραφία, τη μόνη επαφή μου μαζί της, την είχα αποκτήσει μέσα από το…