Να'μαι και πάλι στο τρένο! Αυτή τη φορά με κατεύθυνση τη Μογγολία, συνεπώς το τρένο στο οποίο μπαίνω, δε λέγεται πλέον Υπερσιβηρικός αλλά Υπερμογγολικός.
Συστήνομαι βιαστικά, τα φώτα κλείνουν και ο Θοδωρής ξεκινά να μας μιλά για τον υπέροχο κόσμο της φωτογραφίας.
Μέσα από αυτό το post, το οποίο το έγραψα σε μόλις 7 λεπτά (όταν συγκινούμαι γράφω γρήγορα χαχα), θέλω να ευχαριστήσω εσένα που με διαβάζεις, που με πιστεύεις, που μου στέλνεις και με υποστηρίζεις και σου υπόσχομαι πως ό,τι διαβάζεις
Το συγκεκριμένο post πρέπει να ξεκινήσει με τη δήλωση ότι σαφώς και υπάρχουν περισσότεροι από 10 λόγοι για να επισκεφθεί κανείς τη Ρώμη. Σαφώς και ένα Σαββατοκύριακο δε φτάνει για να τη γυρίσεις όλη και σαφώς και δεν αρκεί να
Θυμάσαι που ένα χρόνο πριν (περίπου) είχα ζητήσει τη βοήθειά σου ώστε να καταφέρω να είμαι ανάμεσα στους 30 travel bloggers από όλο τον κόσμο που θα επισκέπτονταν για 2 εβδομάδες τη νότια Ινδία και συγκεκριμένα την περιοχή της Κεράλα; Δες το
Από μικρή αγαπούσα τα αεροπλάνα. Τότε βέβαια δεν ήξερα ακόμα πως το αεροπλάνο θα γινόταν το μέσο που θα με ταξίδευε σε μακρινούς ή κοντινούς προορισμούς σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου. Δεν ήξερα πως θα γινόταν αναπόσπαστο κομμάτι
Στη ζωή σου μπορείς να καταφέρεις να γίνεις, πιο δυνατός, πιο μεγάλος, πιο σημαντικός, πιο πλούσιος. Μπορείς να καταφέρεις να αποκτήσεις τα πράγματα που επιθυμείς, εκείνο το καινούριο αυτοκίνητο, το πράσινο σοφιστικέ φωτιστικό, το γυάλινο βάζο για τα λουλούδια σου,
Έχοντας αφήσει το Irktutsk πίσω μας, ο οδηγός μας, ο Ivan, ένας πολύ συμπαθητικός κύριος με ξανθά ή μάλλον άσπρα μαλλιά, μιλώντας μας σπαστά αγγλικά, μας είπε δυο λόγια για τη λίμνη Βαϊκάλη αλλά και για την οικογένεια ντόπιων η οποία