Τη Φολέγανδρο ήξερα πως θα την αγαπήσω αμέσως. Ίσως γιατί δεν υπήρξε ούτε ένας γνωστός μου που μου είχε πει πως δεν του άρεσε, ίσως γιατί από τις φωτογραφίες που είχα δει κατά καιρούς, μου έβγαζε πάντοτε μια ηρεμία και παράλληλα μια δυναμικότητα που ήξερα πως θα μου ταίριαζε απόλυτα.

Έτσι , όταν επιτέλους κατάφερα να πατήσω το πόδι μου στον Καραβοστάση, το λιμάνι της Φολεγάνδρου, η χαρά μου ήταν τόσο μεγάλη που ξέχασα με τη μία τις 4 ώρες ταξιδιού με το πλοίο. Μαζί μου στο ταξίδι ήταν και ο Νικόλας, videographer φοβερός στη δουλειά του ο οποίος είχε αναλάβει να τραβήξει πλάνα από το νησί ώστε να φτιάξουμε ένα σούπερ βίντεο το οποίο θα βρεις στο τέλος αυτού του blog post.

Στο λιμάνι μάς περίμενε η Χρηστιάννα Πάπιτση, Περιφερειακή Σύμβουλος Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου και Ειδική Συνεργάτης του Δήμου Φολεγάνδρου, η οποία ανέλαβε να με ενημερώσει για τα πάντα στο νησί.

Η πρώτη μας στάση ήταν το φοβερό κατάλυμα Themonies Luxury Suites στο οποίο θα μέναμε όσο θα βρισκόμασταν στο νησί. Η κυρία Μίρκα μας υποδέχτηκε χαμογελαστή και αφού μας καλωσόρισε με χυμό ρόδι και σπιτικά κουλουράκια προθυμοποιήθηκε να μας πει λίγα λόγια για τη Φολέγανδρο. Από εκείνη έμαθα και για το χωριό Πετούσης και ειλικρινά πολύ χαίρομαι που το επισκέφθηκα γιατί είναι σίγουρα ένα κρυφό διαμαντάκι της περιοχής.

Λίγο πριν μπούμε στο δωμάτιό μας η κυρία Μίρκα με ρώτησε αν γνωρίζω τι σημαίνει το όνομα του ξενοδοχείου. Ντράπηκα γιατί δεν είχα ιδέα και αφέθηκα στη διήγησή της.  Το όνομα«Θεμωνιές», μου είπε, βγαίνει από το αρχαίο ρήμα που σημαίνει συγκεντρώνω, και έτσι ονομάζονται στη Φολέγανδρο τα ιδιόμορφα αγροτικά συγκροτήματα, που αποτελούσαν στο παρελθόν μια ανεξάρτητη οικιστική ενότητα. Οι θεμωνιές λοιπόν, ήταν ορθογώνιοι πέτρινοι όγκοι, απόλυτα εναρμονισμένοι με το τοπίο. Αυτή ακριβώς τη λογική θέλησαν να κρατήσουν και στο ξενοδοχείο και το πέτυχαν!

Το δωμάτιο με το όνομα “Τρυφέρι”, όνομα τοπικής ποικιλίας κρασιού, είχε την καλύτερη θέα που θα μπορούσα να ζητήσω… όλη τη Χώρα “στο πιάτο μου”,  ενώ το εσωτερικό του δωματίου ενέδιδε μια ζεστασιά και μια οικειότητα  καθώς κυριαρχούσε το λευκό χρώμα και το ξύλο. Ομολογώ πως αν δεν είχα τόσο λίγες ημέρες στη διάθεσή μου για να δω το νησί, θα είχα επιδιώξει να περάσω τουλάχιστον ένα 24ωρο μέσα στο συγκεκριμένο δωμάτιο.

https://www.instagram.com/p/BY5aj8KHv_1/?taken-by=travelstoriesfromyworld

Η ημέρα μας όμως μόλις ξεκινούσε οπότε  επιστρέψαμε για κουβεντούλα και μεσημεριανό ψαράκι στο καΐκι του κου Κόκκινου και του Ζαχαρία στον Καραβοστάση και αφού δοκιμάσαμε όλα τα καλούδια που έχει να προσφέρει η θάλασσα, πιάσαμε κουβέντα για τη ζωή στο νησί. Μια από τις πιο περίεργες πληροφορίες που πήρα εκείνη την ημέρα ήταν πως αυτά τα τόσο γλυκά πλάσματα τα δελφίνια, είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα των ψαράδων καθώς τους καταστρέφουν τα δίχτυα για να πιάσουν τα ψάρια της ψαριάς και συνεπώς αυτό μπορεί να κοστίσει μέχρι και 3 ημέρες off για τον εκάστοτε ψαρά μέχρι να τα ξαναφτιάξει. Φοβερό; Και φυσικά δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη από το κράτος για τους ψαράδες όπως υπάρχει σε πολλές περιπτώσεις για τους αγρότες ας πούμε.

Η ημέρα μας συνεχίστηκε με απογευματινή βόλτα στις παραλίες της  Φολεγάνδρου με το καραβάκι του Λευτέρη  από το islandspirit.gr όπου κάναμε στάση για βουτιές στον Άγιο Νικόλαο, στο Λειβαδάκι (αγαπημένη παραλία) και το Αμπέλι. Ο Λευτέρης μάλιστα μου είπε πως μπορείς να νοικιάσεις το σκάφος για εσένα και την παρέα σου και να κάνετε μονοήμερες σε διάφορα σημεία του νησιού και μάλιστα βγαίνει πολύ οικονομικά! Κράτα το! 😉

https://www.instagram.com/p/BY6YRNbncWV/?taken-by=travelstoriesfromyworld

Αν κάτι αγάπησα στις παραλίες που πήγαμε αλλά και συνολικά στις παραλίες της Φολεγάνδρου είναι πως εξακολουθούν να είναι χωρίς ξαπλώστρες και ομπρέλες επί πληρωμή κάτι που πέρα από τα καθαρά νερά – που σίγουρα είναι ο σημαντικότερος παράγοντας για να διαλέξω πού θα κάνω τις βουτιές μου- είναι από τα πρώτα πράγματα που κοιτάζω πριν επισκεφθώ ένα μέρος.

https://www.instagram.com/p/BZOaHannLR6/?taken-by=travelstoriesfromyworld

Η επιστροφή μας μαζί με τον Νικόλα είχε πολύ ενδιαφέρον γιατί καθώς το αυτοκίνητο που θα νοικιάζαμε θα το παραλαμβάναμε το βράδυ, έπρεπε να γυρίσουμε στο ξενοδοχείο με ταξί. Έλα όμως που το νησί έχει μόνο ένα ταξί και εκείνη τη στιγμή που το θέλαμε δεν ήταν διαθέσιμο! Η λύση; Ωτοστόπ! Ίσως από τις πιο ευχάριστες εμπειρίες του 3ημέρου!

Από το λιμάνι μέχρι το ξενοδοχείο, μια απόσταση περίπου 10 λεπτών, μας πήρε μαζί του ο Ανδρέας ένας ελληνοαυστραλός ο οποίος όπως μας διηγήθηκε “κυνηγάει το καλοκαίρι”. Καλοκαίρι Ελλάδα, καλοκαίρι Αυστραλία. Σωστός! Η ημέρα μου ολοκληρώθηκε στο ξενοδοχείο, το καλύτερο μέρος για χαλάρωση και θέα τη χώρα της Φολεγάνδρου!

Η δεύτερη ημέρα ξεκίνησε με πρωινό με θέα και τις καλύτερες προϋποθέσεις για μια ημέρα γεμάτη εξορμήσεις και ανακάλυψη του νησιού.  Ο καιρός άλλωστε ήταν ιδανικός και με αρκετά λιγότερο κόσμο από το καλοκαίρι όλες οι διαδρομές ήταν πολύ πιο εύκολες και σίγουρα με λιγότερο συνωστισμό.

https://www.instagram.com/p/BY7mFmaHvwh/?taken-by=travelstoriesfromyworld

Αφού πήραμε το αυτοκίνητό μας από την εταιρεία Rent a Car Faros ξεκινήσαμε για τον αγροτικό συνοικισμό Πετούση. 

Ο Πετούσης είναι ένας από τους παλαιότερους αγροτικούς οικισμούς και βρίσκεται στην νοτιοανατολική πλευρά του νησιού, 3,5 χλμ. από τη Χώρα ενώ έμαθα πως ένα χωμάτινο μονοπάτι 3 χλμ. συνδέει τον οικισμό με το Λιβάδι. Στον Πετούση συναντά κανείς θεμωνιές, λίγες μάντρες με ζώα και τον κύριο Γιώργο, μοναδικό κάτοικο του συνοικισμού Πετούση ο οποίος μου ζήτησε μάλιστα να του στείλω ταχυδρομικώς τη φωτογραφία που βγάλαμε παρέα έξω από το σπίτι του λίγο πριν αναχωρήσουμε για τον επόμενο προορισμό μας.

Πιάσαμε κουβέντα για τη ζωή στο νησί, για τις αλλαγές που προέκυψαν με τα χρόνια και για την οικογένειά του.  Αφού ήπιαμε το καφεδάκι μας παρέα και δοκίμασα το τυρί που φτιάχνει ο ίδιος για φίλους και για την οικογένειά του και του υποσχέθηκα πως την επόμενη φορά που θα επιστρέψω στο νησί και δε θα είναι για δουλειά, θα τον ψάξω για να πιούμε και πάλι παρέα τον καφέ μας.

Καθώς όμως ήταν η ώρα του μεσημεριανού, αφήσαμε πίσω μας τον Πετούση και κατευθυνθήκαμε προς την Άνω Μεριά. Εκεί δοκιμάσαμε το περιβόητο πιάτο “ματσάτα” της κυρίας Μαρίας στη Συνάντηση και καταλάβαμε γιατί όλος ο κόσμος μιλάει για το συγκεκριμένο μαγαζί! Τα τραπέζια ήταν γεμάτα ξένους τουρίστες οι οποίοι μυούνταν στις ελληνικές γεύσεις και νοστιμιές του νησιού ενώ εμείς αναρωτιόμασταν από πόσο μακριά μπορεί να έχει φτάσει ο καθένας τους ενώ παράλληλα τα μαχαιροπίρουνά μας είχαν “πάρει φωτιά”.

Επόμενη στάση: ηλιοβασίλεμα από το προαύλιο της Παναγίας στη Χώρα. Ξεκινώντας από την πλατεία της Πούντας περπατήσαμε το λιθόστρωτο μονοπάτι το οποίο παρόλο που από μακριά μας φαινόταν ένας ατελείωτος ανηφορικός δρόμος, ήταν πολύ πιο εύκολο στην  ανάβασή του. Σε περίπου 15 λεπτά βρισκόμασταν στην εκκλησία και παίρναμε θέση για να απολαύσουμε ένα από τα πιο ρομαντικά ηλιοβασιλέματα του Αιγαίου.

Το γλυκό πορτοκαλί χρώμα κάλυπτε σιγά σιγά τη Φολέγανδρο και το νησί για ακόμα μια φορά μέσα στην ίδια ημέρα, κατάφερνε να μου αποσπάσει μια υπόσχεση. Μια υπόσχεση πως θα ξαναγυρνούσα οπωσδήποτε και σίγουρα όχι μόνη μου!

https://www.instagram.com/p/BY8p2bCHUoa/?taken-by=travelstoriesfromyworld

Ο κατήφορος μάς έβγαλε για ακόμα μια φορά στη Χώρα και αφού βγάλαμε τις φωτογραφίες μας και τραβήξαμε πλάνα για το αρχείο μας καθίσαμε για φαγητό στη Χρυσοσπηλιά. Εδώ μας είχαν πει πως θα δοκιμάζαμε την καλύτερη κακαβιά όμως το ότι θα τη δοκιμάζαμε υπό το φως των κεριών και των μικρών λαμπών λόγω διακοπής ρεύματος στο νησί, αυτό δεν το περιμέναμε!

Οι κάτοικοι του νησιού ομολογώ πως σε αυτό το δίωρο χωρίς ρεύμα, βρισκόντουσαν σε μια μικρή ένταση καθώς ήταν ήδη βράδυ και το νησί βρισκόταν σε πλήρη συσκότιση. Προσωπικά όμως μπορώ να πω πως απόλαυσα ακόμα περισσότερο τη βραδιά καθώς η απουσία φώτων έδινε μια ακόμη πιο ρομαντική νότα στο νησί!

Η τρίτη ημέρα στη Φολέγανδρο με βρήκε στο Εξπρές Στέλλα με προορισμό τη γνωστή παραλία Κάτεργο για πολλές φωτογραφίες και βουτιές. Η διαδρομή μέχρι την παραλία αρκετά σύντομη και το αεράκι που μας συντρόφευε ήταν ευχάριστο κάτι που για ακόμα μια φορά μου επιβεβαίωνε πως ο Σεπτέμβριος είναι όντως ο καλύτερος μήνας για διακοπές.

Η επιστροφή στο λιμάνι συνδυάστηκε με πεντανόστιμο φαγητό και κουβεντούλα με τον πολυπράγμων κο Αντώνη στο Ξενοδοχείο Βράχος ο οποίος μας αποκάλυψε μερικές από τις πιο ενδιαφέρουσες γιορτές και πανηγύρια του νησιού, γιορτές που προσωπικά άκουγα πρώτη φορά και τις σημείωσα για να τις πω και σε σενα που με διαβάζεις!

Φυσικά είχε έρθει η στιγμή για να ανακαλύψουμε τις πιο…. instagramικές γωνιές του νησιού. Αφήσαμε πίσω μας το λιμάνι και κατευθυνθήκαμε για ακόμη μια φορά στη Χώρα, εκεί που το ίδιο βράδυ θα γινόταν και το πανηγύρι με αφορμή τη γιορτή του Σταυρού.

Χαμένοι στα στενάκια, απολαύσαμε βόλτες χωρίς κόσμο και βγάλαμε φωτογραφίες λες και ήμασταν μόνοι μας στο νησί και κάπου εκεί όπως περπατούσαμε ίσως στο πιο φωτογραφημένο σημείο του νησιού στο δρόμο με τα χαρακτηριστικά άσπρα σπιτάκια με τις σκάλες στο Κάστρο, πιάσαμε κουβέντα με την Ελένη, τον Γιάννη (που μας υπέδειξε τον καλύτερο μπακλαβά των Κυκλάδων) και τον κο Μάνθο τον Σαντορινιό καπετάνιο που μας μίλησε για το παρελθόν του νησιού και μας αποκάλυψε ιστορίες για αυτόν τον τόσο ιδιαίτερο τόπο.

https://www.instagram.com/p/BZBl6oRHHZE/?taken-by=travelstoriesfromyworld

Το βράδυ μάς βρήκε στην πλατεία της Χώρας και στο μεγαλύτερο event μετά τον Δεκαπενταύγουστο. Στο πανηγύρι του Σταυρού. Το γλέντι ξεκίνησε περίπου στις 9μμ ενώ σε όλους τους περαστικούς σερβίρονταν τοπικές νοστιμιές και κρασάκι. Πρωταγωνιστής της βραδιάς η περίφημη ρεβιθάδα! Η πλατεία ήταν ασφυκτικά γεμάτη από κόσμο και η διάθεση στα ύψη! Εκεί είδαμε όλους όσους είχαμε γνωρίσει τις προηγούμενες ημέρες στο νησί, κάτι που μας έκανε να νιώσουμε πως βρισκόμαστε στη Φολέγανδρο πάνω από μήνα. Λες και μέναμε εκεί και χαιρετούσαμε τους γείτονες και τους φίλους μας! Τι όμορφο συναίσθημα!

Αυτή η ατμόσφαιρα ήταν ίσως και το κερασάκι στην τούρτα για το συγκεκριμένο ταξίδι. Ήταν η στιγμή που ένιωσα πως δεν είμαι τουρίστας σε αυτόν τον τόπο αλλά μέρος του  νησιού αυτού. Η οικειότητα, οι κουβέντες με τους ντόπιους και οι στιγμές που πέρασα και μοιράστηκα μαζί τους ήταν αυτά που έκαναν πραγματικά ξεχωριστό αυτό το νησί και που με έπεισαν πως η Φολέγανδρος είναι νησί που σε κάνει να επιστρέφεις πάντα.

https://www.instagram.com/p/BZEp-7pHyKP/?tagged=tstoriesfolegandros

Τα δικά μου αγαπημένα:

Χώρα

Αν είσαι στη Χώρα, προτείνω να επισκεφθείς τη Ρακεντιά, τον Ιβίσκο, την Πούντα και τη Λότζια για καφέ και γλυκό.

Για φαγητό σου προτείνω τη Χρυσοσπηλιά αλλά και το Άραξε, ενώ στο δεύτερο πρέπει να δοκιμάσεις  τον μπακλαβά και την καρπουζένια τους.

Άνω Μεριά

Για φαγητό θα πας στη Συνάντηση, στη κυρία Μαρία για να δοκιμάσεις  παραδοσιακά μακαρόνια με κόκορα ενώ για το καφεδάκι σου, ψάξε το Καφεπαντοπωλείον της Ειρήνης.

Πώς θα φτάσεις στο νησί

Από Πειραιά 4 ωρίτσες με γρήγορο καράβι της Seajets.

Πώς θα μετακινηθείς

Από θάλασσα σίγουρα με το Island spirit Cruises και τον κο Βαγγέλη και το γιο του Λευτέρη, ενώ αν προτιμάς το αυτοκίνητο, θα βρεις ό,τι χρειάζεσαι στο Rent a Car Faros.

Μη χάσεις

Το πανηγύρι του Σταυρού στις 13 Σεπτεμβρίου,  την Καικοκακαβιά 20-22/8 και το Αγροτοσουρωτοξυνοτύρι στις 29/8

https://www.facebook.com/tstoriesfmworld/videos/1437525473022409/

Δες ακόμα περισσότερες εικόνες από το ταξίδι μας στην Αστυπάλαια μπαίνοντας στο instagram account μου!

Τσέκαρε και το video μου και μην ξεχάσεις να κάνεις εγγραφή στο YouTube για να με ακολουθείς και στα επόμενα ταξίδια μου!

Υ.Γ: Ευχαριστώ πολύ το Δήμο Φολεγάνδρου για τη φιλοξενία και ιδιαίτερα τη  Χρηστιάννα Πάπιτση,  Περιφερειακή Σύμβουλο Νοτίου Αιγαίου και Ειδική Συνεργάτιδα του Δήμου Φολεγάνδρου.

Comments

comments