• No products in the cart.
Top
  >  Ιστοριες (Page 6)

Αυτού του είδους η αγάπη έρχεται φυσικά απρόσκλητη. Δεν την ψάχνεις. Δεν την αναζητάς. Απλά έρχεται! Ανοίγει την πόρτα και σου λέει "Ήρθα. Ίσως όχι για να μείνω. Αλλά ήρθα". Τις περισσότερες φορές μάλιστα, σου χρειάζεται να κοιτάξεις και λεξικό

Για μένα είναι η πόλη με τον δικό της προσωπικό χαρακτήρα. Η πόλη που κάθε χρόνο εξελίσσεται. Αργά αλλά σταθερά. Με πολλές μα πάρα πολλές δυσκολίες και πισωγυρίσματα αλλά και με ακόμα περισσότερα βήματα μπροστά.

Σε περίπου 45 λεπτά βρισκόμασταν στο Μαρακές, μια απόσταση που κανονικά είναι γύρω στα 20 λεπτά αλλά λόγω μποτιλιαρίσματος φυσικά και δε θα φτάναμε νωρίτερα! Στην είσοδο της πόλης οι χαρακτηριστικοί φοίνικες (λέγεται πως είναι συνολικά 30.000) μας έκαναν να

Το ξέρεις, έχω κόλλημα/έρωτα/τρέλα με τα τρένα. Είναι η έμπνευσή μου και το μόνο μέρος που με χαλαρώνει και μου βγάζει το ρομαντισμό μου. Σε ένα τρένο ξεκίνησε το blog μου, σε ένα τρένο πέρασα τις πιο ουσιαστικές ώρες με

Πριν λίγους μήνες η ομάδων των Blind Pilots επικοινώνησε μαζί μου για να μου μιλήσει για το 2ο φωτογραφικό project της. Πάνω από 80 φωτογράφοι από 30 διαφορετικές χώρες θα ένωναν τις δυνάμεις τους ή μάλλον τη ματιά τους και τις

Όταν δεν ταξιδεύω μου αρέσει να ανακαλύπτω καινούρια μέρη και "instagramικές γωνιές" στην Αθήνα. Την πόλη στην οποία γεννήθηκα, μεγάλωσα, ερωτεύτηκα, σπούδασα, δούλεψα, την απαρνήθηκα για 4 χρόνια, ονειρεύτηκα, θύμωσα, γέλασα, μέθυσα αλλά πάνω απ' όλα ανακάλυψα και συνεχίζω να

Όλα ξεκίνησαν πριν περίπου 10 χρόνια. Τότε που άκουσα για πρώτη φορά κάποιο τραγούδι του Manu Chao και βάλθηκα να το μεταφράσω. Και μετά σχεδόν αστραπιαία ένιωσα την ανάγκη να μάθω ισπανικά. Και να κάνω Erasmus στην Ισπανία. Από τότε το ένιωθα

4 χρόνια! 4 χρόνια από εκείνη την ημέρα στο τρένο για το γραφείο στη γνωστή διαδρομή Desenzano-Milano. Τέσσερα χρόνια με τόσες νέες χώρες στο ταξιδιωτικό βιογραφικό μου, τόσους καινούριους φίλους από κάθε γωνιές του κόσμου. Η σημερινή ημέρα με βρίσκει στο

Το solo traveling σε κάνει να ακούς τον εαυτό σου περισσότερο, να μοιράζεσαι τις στιγμές μοναξιάς μαζί του και παράλληλα να μαθαίνεις τις ανάγκες του, και ο άνθρωπος έχει ανάγκη τη συντροφικότητα. Και ό,τι και να λέω, ό,τι και να