Εντάξει, το ομολογώ! Το Λεωνίδιο δεν το γνώριζα πριν το επισκεφθώ! Δεν είχε τύχει να ακούσω ποτέ κάτι για τη συγκεκριμένη περιοχή της Αρκαδίας. Κακώς, πολύ κακώς όμως! Γιατί φτάνοντας εκεί συνειδητοποίησα πως το Λεωνίδιο είναι ένα μέρος που πρέπει να το επισκεφθεί κανείς, να το περπατήσει, να το φωτογραφήσει και να πει την ιστορία του και σε άλλους.
Η αλήθεια είναι πως στην αρχή αναρωτήθηκα μήπως οι ίδιοι οι κάτοικοι έχουν επιλέξει να κρατήσουν “low profile” το μέρος τους για να μη γίνει πολύ τουριστικό και να κρατήσει την αυθεντικότητά του αλλά γνωρίζοντας μερικούς από τους κατοίκους του συνειδητοποίησα όχι μόνο πως οι ντόπιοι αγαπούν τον τόπο τους αλλά θέλουν πολύ να τον αναδείξουν και να τον κάνουν ευρέως γνωστό. Απλά όπως συμβαίνει σε πολλές περιπτώσεις στην Ελλάδα, για κάποιο περίεργο λόγο δε μπορούν να γίνουν συντονισμένες ενέργειες από τους τοπικούς και κρατικούς φορείς κάθε περιοχής. Παρόλα αυτά ομολογώ πως γίνεται καλή δουλειά και σίγουρα αξίζει να του δώσει κανείς και μια και δύο ευκαιρίες!
Δε θέλω όμως να σε κουράζω με τη φλυαρία μου οπότε λέω να πάμε κατευθείαν στους λόγους για τους οποίους αξίζει κάποιος να επισκεφθεί αυτόν τον όμορφο τόπο. Ξεκινάμε;
1. Οι Τσάκωνες και η διάλεκτος
Οι Τσάκωνες είναι μια πληθυσμιακή ομάδα εγκατεστημένη στην επαρχία της Κυνουρίας. Σύμφωνα με το χρονικό της Μονεμβασίας, προέρχονταν από πληθυσμούς της Λακωνίας που κατέφυγαν στα ορεινά του Πάρνωνα κατά τη διάρκεια των Αβαρο-Σλαβικών επιδρομών στην Πελοπόννησο στα τέλη του 6ου αιώνα. Το όνομα Τσάκωνες λοιπόν, ουσιαστικά αποτελεί παραφθορά του ονόματος Λάκωνες. Λόγω της γεωγραφικής απομόνωσης του τόπου, οι Τσάκωνες διατήρησαν πολλά στοιχεία της λακωνικής- δωρικής διαλέκτου μαζί με επιδράσεις από την κοινή ελληνική γλώσσα και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα και στις πινακίδες που συναντά κανείς λίγο έξω από το Λεωνίδιο αλλά και στην ευρύτερη περιοχή του.
Αξίζει λοιπόν κανείς να επισκεφθεί το χωριό για να γνωρίσει αυτόν τον απίστευτα ξεχωριστό τόπο με τους κατοίκους του που επιμένουν να διατηρούν την αυθεντικότητά τους όχι μόνο στον προφορικό αλλά και στον γραπτό λόγο.
2. Παναγία Έλωνα
Το ήξερες ότι πέρα από τα υπέροχα μοναστήρια των Μετεώρων υπάρχει ένα εξίσου εντυπωσιακό μοναστήρι στην Αρκαδία χτισμένο κυριολεκτικά στην άκρη του βουνού; Η Μονή Παναγίας Έλωνας βρίσκεται 17 χιλιόμετρα από το Λεωνίδιο και δημιουργοί του ήταν ο Καλλίνικος και ο Δοσίθεος. Το 1809, πάνω στον παλιό ναό κτίστηκε ο σημερινός ναός που γιορτάζεται στις 15 Αυγούστου, στην Κοίμηση της Θεοτόκου και όπως έμαθα αξίζει κανείς να την επισκεφθεί εκείνες τις ημέρες και να μείνει για μια βραδιά στα κελιά της.
Στη Μονή θα δοκιμάσεις παραδοσιακό λουκουμάκι, θα φτιάξεις το καφεδάκι σου μόνος σου και θα αγναντεύσεις τη θέα απολαμβάνοντας την ηρεμία του τόπου αυτού. Κατεβαίνοντας, μετά από μερικές στροφές μπορείς να σταματήσεις στην άκρη για να βγάλεις φωτογραφίες τη Μονή από μακριά.
3. Ξεχωριστά Αρχοντικά
Το Λεωνίδιο έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός οικισμός με σπουδαία αρχοντικά κάποια από τα οποία είναι διατηρητέα, όπως ο πύργος του Τσικαλιώτη, του Χατζηρούδη, το Αρχοντικό Χατζηπαναγιώτη, Τσούχλου και του Χιώτη. Μια επίσκεψη σε αυτά θα σε ταξιδέψει σε άλλες εποχές και θα σε κάνει να ευχηθείς να μπορούσες να ζούσες και συ σε ένα τέτοιο αρχοντικό. Λες να γίνεται;
4. Το Αρχοντικό Χατζηπαναγιώτη
Σε συνέχεια της προηγούμενης ερώτησης, αν γίνεται δηλαδή να μείνεις σε ένα από τα παραπάνω αρχοντικά… σου έχω καλά νέα! Το υπέροχο Αρχοντικό Χατζηπαναγιώτη δίνει στον επισκέπτη τη δυνατότητα να περάσει λίγες ημέρες χαλάρωσης σε ένα από τα δωμάτια και να νιώσει την πραγματική μαγεία του αρχοντικού! Η διαμονή σου εκεί είναι μια ξεχωριστή εμπειρία ενώ τα μεσημέρια στην αυλή του ξενοδοχείου και τα βράδια με κρασί στην τεράστια βεράντα του με θέα τον κόκκινο βράχο είναι κάτι που δεν πρέπει να χάσεις! Θα σου πω όμως περισσότερα για το ξενοδοχείο στο επόμενο post μου!
5. Η μελιτζάνα το φεστιβάλ και το μελιτζάζζ
Χαρακτηριστικό προϊόν της περιοχής είναι η τσακώνικη μελιτζάνα του Λεωνιδίου, είναι πιο γλυκιά από άλλες ποικιλίες και έχει κατοχυρωθεί από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα ως προϊόν Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης. Οι κάτοικοι την αγαπούν ιδιαίτερα και μάλιστα της έχουν αφιερώσει όχι ένα αλλά δύο φεστιβάλ. Το πρώτο λέγεται “Φεστιβάλ Μελιτζάνας” και λαμβάνει χώρα τέλος Αυγούστου ενώ το δεύτερο, το οποίο θέλω να επισκεφθώ οπωσδήποτε, λέγεται Μελιτζάζ και γίνεται αρχές Ιουλίου.
Σχετικά με το φεστιβάλ: Μελιτζάzz, το [ουσ.]: [1] είδος μουσικής jazz που παίζεται μόνο στο Λεωνίδιο Αρκαδίας και συνοδεύεται απαραίτητα από εκλεκτούς μεζέδες και εδέσματα της πραγματικής τσακώνικης μελιτζάνας Λεωνιδίου, [2] πολύ ιδιαίτερη jazz αίσθηση που αφήνει στον ουρανίσκο η γλυκιά σαν μέλι τσακώνικη μελιτζάνα, είτε μαγειρεμένη ή ως γλυκό μελιτζανάκι, [3] ethno-jazz φεστιβάλ της Τσακωνιάς, με οικοδεσπότη το Λεωνίδιο και φιλοξενούμενους τους πολιτισμούς του κόσμου, με τις μουσικές, τους χορούς, τις γεύσεις και τις χαρές τους, [4] το πιο φευγάτο οπωροχορευτικό και μουσικοκηπευτικό φεστιβάλ!
6. Για καφέ στο Σήμερον Έχει Παγωτό
Ο συγκεκριμένος καφενές ήταν το πρώτο πράγμα που είδα όταν έφτασα στο Λεωνίδιο. Στην αρχή νόμισα πως ήταν απλά μια επιγραφή που έλεγε ότι σήμερα ειδικά ο καφενές έχει και παγωτό, όταν συνειδητοποίησα όμως πως αυτό ήταν το όνομα του μαγαζιού, ξετρελάθηκα!
Το καφενείο του “Μπούμπη” όπως το λένε οι ντόπιοι, άνοιξε το 1945 και έχουν περάσει από εκεί τρεις διαφορετικές γενιές καφετζίδων. Ο σημερινός ιδιοκτήτης ο Ηλίας, φτιάχνει καφέδες και μεζεδάκια και διασκεδάζει κάθε βράδυ τους θαμώνες του. Εδώ έμαθα πως το πρώτο τζουκ μποξ του Λεωνιδίου έφτασε το 1980 και μπήκε στο συγκεκριμένο μαγαζί! Ε αξίζει μια στάση για καφεδάκι, σωστά;
7. Για πιταρούδι στην ταβέρνα η Μητρόπολις
Ξέρεις πόσο αγαπώ το καλό φαγητό και όταν αυτό συνοδεύεται και από παραδοσιακά τοπικά πιάτα τότε είναι… η καλύτερη μου. Για φαγητό λοιπόν κάνε στάση στην ταβέρνα η Μητρόπολις όπου λέγεται έτσι γιατί βρίσκεται ακριβώς δίπλα στη Μητρόπολη του Λεωνιδίου. Να πας, να δοκιμάσεις τα πάντα και να μου πεις τη γνώμη σου!
8. Για ποτό στο Panjika Cooperative
Ένας υπέροχος χώρος ο οποίος δημιουργήθηκε από την αγάπη ξένων κυρίως αναρριχητών και τη βοήθεια των ντόπιων της περιοχής. Λειτουργεί ως καφενές, μεζεδοπωλείο, μπακάλικο και χώρος χαλάρωσης και κουβέντας. Είναι ό,τι πιο εναλλακτικό υπάρχει κατά τη γνώμη μου στο Λεωνίδιο και το προτείνω οπωσδήποτε!
9. Στην Πλάκα για ψαράκι
Μόλις 5 λεπτά από το Λεωνίδιο βρίσκεται η Πλάκα, το επίνειο της πόλης. Μικρό, ήσυχο λιμανάκι με οργανωμένη παραλία, γραφικά ταβερνάκια για ψαράκι και 2 συμπαθητικά μπαρ. Λίγο πιο πέρα θα βρεις και την όμορφη παραλία στα Πούλιθρα για να κάνεις τις βουτιές σου και να ξεκουραστείς. Συνδυασμός δηλαδή βουνού (βλέπε ορεινό Λεωνίδιο) και θάλασσας!
10. Πάσχα και φαναράκια
«Απόκριες στην Πάτρα, και Πάσχα μόνο στο Λεωνίδιο». Έτσι είχε πει ο Δημήτρης Ψαθάς και σίγουρα κάτι ήξερε!
Περπατώντας στον κεντρικό δρόμο του Λεωνιδίου έπεσα πάνω σε μια φωτογραφία με πολλά χρωματιστά φαναράκια να αιωρούνται στον ουρανό. Για δευτερόλεπτα σκέφτηκα το αντίστοιχο θέαμα στην Chiang Mai και το Yi Peng Festival και μπήκα στην κάβα που είχε τη φωτογραφία για να μάθω περισσότερα για τη συγκεκριμένη γιορτή του Λεωνιδίου.
Το Μεγάλο Σάββατο λοιπόν όλες οι ενορίες συναντώνται στο κέντρο της πόλης όπου συναγωνίζονται για τον καλύτερο επιτάφιο ενώ την ώρα της Ανάστασης η μικρή όμορφη και γραφική πρωτεύουσα της Τσακωνιάς μετατρέπεται σ΄ένα γιγάντιο σκηνικό θεάματος, ήχου και φωτός. Από τη μια τα βαρελότα και τα κανούλια , από την άλλη 500-600 πολύχρωμα αερόστατα ξεκολλούν από τη γη για να φωτίσουν τον τσακώνικο ουρανό! Ένα υπέροχο θέαμα που αξίζει να το παρακολουθήσει κανείς.
Αν λοιπόν δεν έχεις αποφασίσει πού να κάνεις φέτος Πάσχα, νομίζω ότι το Λεωνίδιο είναι μια πολύ καλή ιδέα! Αν πάλι έχεις κανονίσει, προγραμμάτισε μια επίσκεψη το καλοκαιράκι ή λίγο πριν χειμωνιάσει! Σκέψου το! 😉
Comments
post a comment
You must be logged in to post a comment.