• No products in the cart.
Top
  >  T-stories Approves   >  Μεσα Μεταφορας   >  London calling
London-calling

Αν με διαβάζεις καιρό θα έχεις καταλάβει πόσο πολύ αγαπώ την Ιταλία και πως δε χάνω ευκαιρία να την επισκέπτομαι όταν βρίσκω λίγο ελεύθερο χρόνο. Σου έχω μιλήσει επίσης για την αγαπημένη μου Κωνσταντινούπολη  και για τη Βαρκελώνη και φυσικά για τα σχέδια που κάνω κάθε τόσο για το επόμενο ταξίδι.

Αγαπώ να μπαίνω σε αγαπημένα μου ταξιδιωτικά websites, να παίρνω ιδέες για ταξίδια, να μιλώ με φίλους που ζουν στο εξωτερικό και μετά να ψάχνω εισιτήρια. Έτσι και σήμερα το πρωί, μιλώντας με τη φίλη μου τη Λου στο Skype με ρώτησε γιατί δεν κανονίζω να την επισκεφτώ στο Λονδίνο που ζει τον τελευταίο ένα χρόνο.

London-calling

 

Η αλήθεια είναι πως αγαπώ πολύ το Λονδίνο και ας το έχω επισκεφτεί μόλις μία φορά για 5 μόνο μέρες. Είναι ένας προορισμός που πολύ πριν πατήσω το πόδι μου εκεί τον ήξερα απέξω.  Ήξερα πού να πάω, τι να δω, πώς να μετακινηθώ με το μετρό, που να βγω το βράδυ για φαγητό και όλα αυτά γιατί η δασκάλα των Αγγλικών που μου έκανε ιδιαίτερα είχε καταφέρει να μου μεταδώσει την αγάπη της γι’ αυτή την τόσο ξεχωριστή πόλη.

Πριν κλείσω καν το Skype άρχισα να ονειρεύομαι ήδη το ταξίδι. Τότε θυμήθηκα το λόγο που δεν είχα ξαναεπιδιώξει να πάω στο Λονδίνο παρόλο που είχα άτομα που ήταν διαθέσιμα να με φιλοξενήσουν. Έμενα στην Ιταλία εκείνη την περίοδο και είχα κλείσει εισιτήρια με μια low cost εταιρεία η οποία με έστελνε στο Stansted. Θα αναρωτηθείς πού στο καλό είναι αυτή η περιοχή. Το ίδιο αναρωτήθηκα και γω αλλά δεν πτοήθηκα. Μέχρι που έφτασα εκεί. Μιάμιση ώρα ταλαιπωρίας από το Stansted μέχρι το κέντρο του Λονδίνου και αυτό γιατί το συγκεκριμένο αεροδρόμιο είναι χωμένο και χαμένο τόσο μακριά από το Λονδίνο που ο μόνος τρόπος για να φύγεις από εκεί ήταν το λεωφορείο. Όσο και να προσπαθώ δε μπορώ να ξεχάσω την κούραση και τα σπασμένα νεύρα λόγω της κίνησης που είχαμε φάει μέχρι να πλησιάσουμε τη London Victoria Station.

London-calling

 

Όταν ανέλυσα όλη την ταλαιπωρία εκείνου του ταξιδιού στη Λου και της είπα πως δεν ψήνομαι να φάω πάλι την ίδια κούραση εκείνη βάλθηκε να ψάχνει ένα τρόπο να με πείσει να κλείσω εισιτήριο. Αφού την έχασα για κανένα πεντάλεπτο και έβλεπα μόνο το μισό της πρόσωπο στο PC έτσι όπως έψαχνε χωμένη στο google, μου ανακοίνωσε πως θα μου έκλεινε εισιτήριο με Aegean που πετάει στάνταρ για Heathrow και έχει ρίξει και τις τιμές της αρκετά το τελευταίο διάστημα. «Ρε συ, εδώ γράφει πως η Aegean από 23 Ιούλη μεταφέρει τις πτήσεις της στον καινούριο Terminal 2! ‘Ντάξει, κλείνεις εισιτήρια για 23/7 και θα έχεις και θέμα για το επόμενο άρθρο σου για το ότι ήσουν και από τους πρώτους που προσγειώθηκαν στον νέο Terminal! Και δεν έχεις και δικαιολογία για ταλαιπωρίες και άλλα παρόμοια! Από τον Terminal 2 παίρνεις το τρένο (HeathrowExpress) και σε 15 λεπτά είσαι στο London! Δες και το link για να πεισθείς και μετά περιμένω να μου δείξεις την κράτηση, να το ξέρεις!»

«Και τι έκανες τελικά;» θα με ρωτήσεις! Θα σου πω μόνο πως αυτή τη στιγμή έχω ανοίξει το αγαπημένο μου travel notebook για να θυμηθώ που είχα πάει, τι δεν είχα προλάβει να δω από το Λονδινάκι τότε, να κλείσω θέατρο από τώρα και γενικά να οργανώσω ένα σούπερ πενθήμερο γιατί πολύ απλά τώρα που μιλάμε εγώ έχω ήδη τυπώσει το εισιτήριό μου και μετράω αντίστροφα!

London-calling

 

To Do list:

1. British Museum(για να νευριάσω για ακόμα μια φορά)

2. National Gallery (γιατί δε μπορώ χωρίς μια δόση Van Gogh, da Vinci, Botticelli, Constable, Renoir & Stubbs)

3. Tate Modern (γιατί την προηγούμενη φορά δεν είχα προλάβει να πάω, shame on me!)

4. Buckingham Palace (γιατί μου αρέσει ο συνωστισμός εν αναμονή της αλλαγής φρουράς)

5. Big Ben, Tower Bridge, Westminster Abbey (γιατί τα βρίσκεις μπροστά σου θες δε θες)

6. Hyde Park(απαραίτητη ποδηλατάδα)

7. Notting Hill (για ψώνια στην αγορά του Portobello, στα λημέρια του αγαπητού George Orwell)

8. Trafalgar Square, Piccadilly Circus, Covent Garden, Carnaby Street (για την πολυκοσμία, τα φώτα, τα ψώνια και το καλό φαγητό)

9. Greenwich (γιατί συνδυάζεις βαρκάδα με πολύ πράσινο και μονοήμερη βόλτα λίγο πιο έξω από το Λονδίνο)

10. Local secret places (το αφήνω στη Λου, τζάμπα τη στείλαμε στα ξένα να μας γίνει Londoner;)

 

Και το πιο καλό; Δε θα χρειαστεί να τρέχω πάλι στα γήπεδα: Chelsea, ArsenalWembley, Wimbledon, γιατί αυτές οι διακοπές θα είναι girls only!WOHOO!

Ραντεβού σε ένα μήνα ακριβώς Λονδινάκι! Κοίτα μη μου είσαι συννεφιασμένο αυτή τη φορά ε!;

Comments

comments

Travel Blogger & solo traveler | Digital PR & Community Manager

post a comment