Ναι, καλά κατάλαβες.

Σήμερα θα σου μιλήσω για την… “αγάπη στο δρόμο” ή καλύτερα για το τι συμβαίνει όταν ερωτεύεσαι κάποιον ταξιδεύοντας.

Αυτού του είδους η αγάπη έρχεται φυσικά απρόσκλητη. Δεν την ψάχνεις. Δεν την αναζητάς. Απλά έρχεται! Ανοίγει την πόρτα και σου λέει “Ήρθα. Ίσως όχι για να μείνω. Αλλά ήρθα“. Τις περισσότερες φορές μάλιστα, σου χρειάζεται να κοιτάξεις και λεξικό γιατί θα στο πει σε μια γλώσσα που μάλλον δεν είναι η μητρική σου. Στην καλύτερη σε σπαστά αγγλικά.

Έρχεται σα σίφουνας. Σε πιάνει από το λαιμό, σου κόβει την ανάσα. Και εκεί που νομίζεις πως δε θα ζήσεις, φουυυ φυσάει σαν το απαλό αεράκι τα απογεύματα στο Αιγαίο και σου δίνει ξανά ζωή.

Φωτίζει τα μάτια σου, την ψυχή σου και βγάζει από μέσα σου όλα τα κρυμμένα ουράνια τόξα, τις ροζ καρδούλες και την έφεση που είχες από μικρή στις ξένες γλώσσες.

Η Αρχή

Κάντο εικόνα. Είσαι στριμωγμένη/ος σε κάποιο λεωφορείο, σε ένα τρένο, μπορεί και σε ένα bar κάπου σε κάποια γωνιά του πλανήτη. Ξέγνοιαστος, ευτυχισμένος που κατάφερες να κάνεις αυτό το ταξίδι ή που συνεχίζεις να ταξιδεύεις για κάποιο χρονικό διάστημα μόνος σου γνωρίζοντας τον κόσμο γύρω σου. Πιθανό να είσαι και με παρέα. Αγνώστους που έγιναν γνωστοί και φίλοι στη διάρκεια του ταξιδιού. Σίγουρα μιλάτε αγγλικά ή τη γλώσσα της χώρας στην οποία βρίσκεστε. Όλα κυλούν ομαλά. Μέχρι που ανοίγει η πόρτα του λεωφορείου/τρένου/μπαρ και μπαίνει εκείνος/η.

Κάθε αμφιβολία, ενδοιασμός, λογική σκέψη “πάνε ξαφνικά περίπατο”. Και το κακό είναι μεγαλύτερο όταν πιάνετε την κουβέντα και συνειδητοποιείς πόσο πολύ μοιάζετε. Ίδια αγάπη για το ανεξερεύνητο, για το καινούριο, για τον κόσμο.

Οι διαφορές στην κουλτούρα και στον τρόπο που μεγαλώσατε δε φαίνονται καθόλου και δε σας ενδιαφέρει να τις δείτε άλλωστε. Έχετε μάθει και οι δύο να δέχεστε τον άλλο όπως είναι. Αυτό σου κάνουν τα ταξίδια άλλωστε. Διώχνουν μακριά προκαταλήψεις, φοβίες και άλλα στερεότυπα.

Και εκεί που το μυαλό σου ήταν μόνο στο ταξίδι, στις εικόνες, στις μυρωδιές και τις γεύσεις ξαφνικά νιώθεις πως όλα αυτά θέλεις να τα μοιραστείς με εκείνον. Εκείνος που πριν λίγες ώρες ή ημέρες ήταν απλά ένας άγνωστος που η τύχη τον έβαλε να ανοίξει την πόρτα για να βρεθεί ακριβώς εκεί. Μπροστά σου.

Το “ταξίδι”

Και οι μέρες περνούν δίπλα του. Τα πιο όμορφα ηλιοβασιλέματα τα ζεις εκεί μαζί του σε κάποια εξωτική παραλία, στην οροφή ενός ναού κάπου στην Ασία, στην ανοιχτή στέπα. Αχ και εκείνες οι πρωινές βόλτες στην παραλία με τους ψαράδες να επιστρέφουν με τα δίχτυα γεμάτα και τον ήλιο να ανεβαίνει σιγά σιγά στον ουρανό και να κρυφακούει εσάς τους δυο που μοιράζεστε τα όνειρά σας για το μέλλον. Όχι όμως το μέλλον σας αλλά ο καθένας το δικό του.

Τα πρωινά δίπλα του είναι κάθε μέρα διαφορετικά. Διαφορετικά γιατί η κάθε ημέρα είναι μια καινούρια περιπέτεια. Κυριολεκτικά. Σε κοιτάει στα μάτια, σου χαμογελάει και ξέρεις πως πάλι κάποια τρέλα θα σου προτείνει. Ξυπνάς και του αφήνεις στο κρεβάτι εισιτήρια για ένα γρήγορο ταξίδι σε μια κοντινή πόλη. Βγαίνετε έξω πιασμένοι χέρι χέρι σαν 15χρονα πιτσιρίκια έτοιμοι να εξερευνήσετε τον κόσμο. Να δοκιμάσετε νέες γεύσεις. Να μπλεχτείτε σε μια γιορτή με ντόπιους που δε μιλάνε καν αγγλικά. Και τα βράδια χάνεστε στα στενά δρομάκια σε αναζήτηση τοπικής μπύρας, παραδοσιακής μουσικής και καλύτερης νυχτερινής θέας.

Οι λίγες ημέρες που είστε μαζί περνούν τόσο υπέροχα αλλά και τόσο γρήγορα.

Και έρχεται η ώρα που κάποιος από τους δυο πρέπει να φύγει. Ή και οι δυο. Άλλωστε ο καθένας έχει άλλο προορισμό, άλλα όνειρα. Όπως είναι φυσικό άλλωστε, αυτές οι σχέσεις on the road έχουν αρχή και τέλος. Δεν έχουν μέση γιατί στη μέση, τις περισσότερες φορές βρίσκονται ωκεανοί και αεροπλάνα. Είναι σχέσεις που όσο γρήγορα χτίζονται τόσο γρήγορα γκρεμίζονται. Απολαμβάνει ο ένας την παρέα του άλλου χωρίς να τον νοιάζει ποιος ήταν στο παρελθόν ή ποιος θα είναι στο μέλλον. Το εδώ και το τώρα. Μόνο αυτά μετράνε. Ναι, αυτό το τόσο κλισέ πραγματάκι που λέμε συχνά: «Ζήσε τη στιγμή». Αυτό κάνουν οι σχέσεις on the road. Ζουν τη στιγμή. Τις στιγμές. Και τις ζουν έντονα. Δυνατά. Ολοκληρωμένα.

Τις περισσότερες φορές αυτή η τόσο δυνατή σχέση εξελίσσεται σε φιλία. Άλλες φορές σε κάτι πιο δυνατό. Χωρίς να πείτε κάτι, χωρίς να υποσχεθείτε ο ένας στο άλλο το παραμικρό φεύγετε.

Κάτι όμως κάτι δυνατό σας κάνει να θέλετε να ξαναβρεθείτε.

Χωρίς να αλλάζετε το πρόγραμμά σας, τα σχέδια σας, το πλάνο που έχετε στο μυαλό σας βρίσκεστε σχεδόν κάθε 4 ή 5 μήνες σε κάποια γωνιά του πλανήτη. Όχι, δεν είστε μαζί, δεν δίνετε υποσχέσεις αιώνιας αγάπης. Απλά δε γίνεται να χάσετε επαφή γιατί κάτι πολύ δυνατό σας ενώνει. Και είναι τόσο δυνατό γιατί δεν σας κρατάει δέσμιους, δεν υπάρχει καμία αποκλειστικότητα. Είστε δύο άνθρωποι που κάνουν τη ζωή τους και όταν βρίσκονται αφήνουν όλους και όλα στην άκρη για λίγο και ζουν τη στιγμή, τις στιγμές.

Ασία, Ευρώπη, Αμερική. Κάθε φορά διαφορετική ήπειρος. Διαφορετική χώρα. Διαφορετική πόλη. Κάθε φορά τα συναισθήματα ίδια, σιγά σιγά χωρίς καν να το συνειδητοποιείς γίνονται πιο έντονα. Η πρώτη στιγμή που ξαναβλέπει ο ένας τον άλλο σε μια άγνωστη πλατεία κάπου στη Βιέννη, εκείνη η φορά που βρίσκεστε δίπλα από εκείνο το άγαλμα που είχατε δει μέσω google maps και συμφωνήσατε να συναντηθείτε εκεί για 2 ώρες. Το νυχτερινό τρένο που αποφασίσατε να πάρετε τελευταία στιγμή για να περάσετε ένα σαββατοκύριακο στη Βενετία και να δείτε το καρναβάλι της. Το πρωινό ξύπνημα για να δείτε την ανατολή του ηλίου κάπου στην Ινδία. Η συνάντηση σε ένα απίστευτο rooftop κάπου στην Ταϊλάνδη. Η απερίγραπτη χαρά τα πρώτα δευτερόλεπτα που τον βλέπεις από μακριά να στέκεται στην έξοδο του αεροδρομίου και να σε περιμένει.

Εμπειρίες μαγικές που ξέρουμε όμως πολύ καλά ότι καταλήγουν πάντα σε αυτό το έντονο τσίμπημα που νιώθεις κάθε φορά που έρχεται η ώρα του αποχωρισμού. Γιατί όπως έχω ξαναπεί, το αεροπλάνο που σας ένωσε είναι αυτό που θα σας χωρίσει σε λίγες πάλι ημέρες.

Το τέλος (?)

Και μια μέρα συνειδητοποιείς πως τελικά αυτή η “on the road σχέση” σου έχει δώσει πολλά περισσότερα από οποιαδήποτε άλλη ερωτική σταθερή σχέση χρόνων. Μην έχοντας το χρόνο να ζήσεις τον άλλο καθημερινά, τις ημέρες που τον βλέπεις δεν αφήνεις ούτε λεπτό να περνά χαμένο και έτσι τον γνωρίζεις εις βάθος, ξέρεις απέξω τα όνειρά του και τους στόχους του. Και ξαφνικά κάθε φορά που αποχωρίζεστε ο ένας τον άλλο η κατάσταση γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Σχεδόν ανυπόφορη. Γυρνάτε πίσω και το whatsapp και το skype είναι κομμάτι της καθημερινότητάς σας. Εφτά ώρες διαφορά. Σου λέει καληνύχτα και συ μόλις έχεις ανοίξει τα μάτια σου και ξεκινάς την ημέρα σου. Μαγειρεύει και ανοίγει την κάμερα για να του πεις τη γνώμη σου. Τον καλείς στο facetime για να του πεις τις εξελίξεις για το project σου που ετοιμάζεται. Σου στέλνει link από έναν ταξιδιωτικό προορισμό και συνειδητοποιείτε πως είναι στο bucketlist και των δυο. Και λέτε πως αυτό το ταξίδι θέλετε να το κάνετε μαζί.

Και μετά του λείπεις. Σου λείπει. Και όλη αυτή η όμορφη και “on the road σχέση” δυσκολεύει γιατί τελικά οι στιγμές ευτυχίας μοιάζουν να είναι πολύ λιγότερες από εκείνες της χαράς. Γιατί θέλεις τον άλλο κάθε στιγμή δίπλα σου. Γιατί ξαφνικά παρατηρείς τα ζευγαράκια στην πόλη σου και μετά αυθόρμητα κοιτάς το άδειο χέρι σου. Και το κινητό σου. Γιατί χωρίς να το πάρεις είδηση ο άλλος βρίσκεται στο μυαλό σου 24 ώρες το 24ωρο απλά σας χωρίζουν χιλιόμετρα. Και όνειρα. Και υποχρεώσεις που δυστυχώς δεν παρακάμπτονται ούτε διαγράφονται.

Γιατί καταβάθος ο ένας κοιτάει δεξιά και ο άλλος αριστερά. Ο ένας δύση και ο άλλος ανατολή. Γιατί είστε και οι δυο ελεύθερα πνεύματα και ξέρετε πως δε γίνεται να περιορίσετε ο ένας τον άλλο, δε γίνεται να ζητήσει ο ένας από τον άλλο να αφήσει τη ζωή του και τα όνειρά του για να μετακομίσει στη χώρα του άλλου.

Και εκεί, όταν συνειδητοποιείς κάτι τέτοιο καταλαβαίνεις πως δε γίνεται να συνεχίσετε έτσι.  Τουλάχιστον όχι τώρα. Όχι σε αυτή τη φάση που και οι 2 έχετε όνειρα, σχέδια και πλάνα που θα καθορίσουν στη συνέχεια τη ζωή σας, την ευτυχία σας.

Και η ζωή συνεχίζεται… ελπίζοντας πως αν κάποια πράγματα είναι προκαθορισμένο να συμβούν τότε θα συμβούν. Αν είναι γραφτό να είσαι με κάποιον θα είσαι. Ίσως όχι τώρα άλλα στο μέλλον. 

Ίσως και ποτέ.

Εδώ είμαστε για να μάθουμε

Θέλεις να διαβάσεις περισσότερες σκέψεις μου; Ρίξε μια ματιά εδώ:

Single αλλά όχι μόνη μου

Μίλια, αγάπες και ξένες γλώσσες

Θέλω να είμαι ελεύθερη, αλλά μαζί σου

Comments

comments