Πολλές φορές αναρωτήθηκα πού στο καλό βρίσκεις τόση δύναμη. Και άλλες τόσες σκέφτηκα ότι η δύναμη, η επιμονή και η υπομονή λογικά είναι κληρονομικά γιατί και η δική σου η μητέρα είναι έτσι. Δυνατή, αποφασιστική, δραστήρια. Και έτσι βγήκα και γω οπότε δε δικαιολογείται αλλιώς. Σόι πάει το βασίλειο!

Mamma mia…

στα ελληνικά “μαμά μου” (αν και έχεις συνηθίσει να σε φωνάζω mamma, έχεις δεχτεί άλλωστε πως με έχει υιοθετήσει η Ιταλία) Αν και τώρα που το σκέφτομαι, πρέπει να συζητήσουμε. Είσαι σίγουρη ότι με γέννησες εδώ; Στην Ελλάδα; Έχω αμφιβολίες να ξέρεις.

Mamma mia είσαι εσύ που σήμερα γιορτάζεις και αντί να είσαι σπίτι έχεις σκαρφαλώσει πρωί πρωί στον Υμηττό.

Mamma mia είσαι εσύ που μπορεί να έχω φτάσει τα 30 αλλά ακόμα παίρνω μαθήματα από εσένα και από τον τρόπο που έχεις επιλέξει να ζεις τη ζωή σου.

Mamma mia είσαι εσύ που διαβάζεις κάποια συνέντευξη μου στο internet και αντί να μου πεις μπράβο γυρίζεις και μου λες: “καλά όλα αυτά, αλλά στο γιατρό δεν έχεις πάει ακόμη”.

Mamma mia είσαι εσύ που χαίρεσαι για τη δουλειά μου αλλά δεν ξέρεις πώς να την περιγράψεις στα σόγια και τους φίλους σου.

Mamma mia είσαι εσύ που εκτυπώνεις τα blog posts μου (καλά, όχι όλα αλλά και πάλι…)

Mamma mia είσαι εσύ που σου λέω “μαμά λέω να ταξιδέψω με τον Υπερσιβηρικό” και αντί να τρομοκρατηθείς μου απαντάς”κρίμα να μην έχω τα λεφτά να έρθω και εγώ μαζί σου“.

Mamma mia είσαι εσύ που ξέρω πως ανησυχείς όταν ταξιδεύω και βρίσκομαι στην άλλη άκρη του κόσμου αλλά ποτέ δε θα μου μεταφέρεις την ανησυχία σου και ποτέ δε θα μου πεις “μην πας τόσο μακριά“.

Mamma mia είσαι εσύ που σημειώνεις στο ημερολόγιό σου τα ταξίδια μου.

Mamma mia είσαι εσύ που ξέρεις να φτιάχνεις τη βαλίτσα καλύτερα και από τον πιο έμπειρο ταξιδιώτη 😉

Mamma mia είσαι εσύ που μου έμαθες πώς είναι να μπορείς να κάνεις 10 πράγματα μαζί

Mamma mia είσαι εσύ που μου έμαθες “να πετάω” και μετά στάθηκες σε μια άκρη και με είδες να φεύγω μακριά χωρίς να με ρωτήσεις πότε θα επιστρέψω.

Mamma mia είσαι εσύ που ΔΕ μου έμαθες να μαγειρεύω γιατί “η δουλειά μου ήταν να διαβάζω”.

Mamma mia είσαι εσύ που με έμαθες να αγαπώ τα βιβλία, το θέατρο, τη φύση

Mamma mia είσαι εσύ που μου έμαθες να αγαπώ και να σέβομαι τους γύρω μου αλλά και να μη φοβάμαι να κάνω στην άκρη αυτούς που δεν υπάρχει λόγος να βρίσκονται στη ζωή μου

Mamma mia είσαι εσύ που με κάνεις περήφανη κάθε μέρα και που μια μέρα θα σε κάνω και γω πολύ περήφανη.

Σε αγαπώ και σε ευχαριστώ πολύ. Για όλα όσα με έμαθες. Για όλα όσα μου έδωσες αλλά και για όλα όσα δε μου έδωσες γιατί θεώρησες πως έπρεπε να παλέψω και να τα αποκτήσω μόνη μου.

Σε ευχαριστώ που είσαι εδώ. Σε ευχαριστώ που είσαι εκεί, σε όποια κορυφή βουνού σε οποία άκρη του πλανήτη και να είναι το “εκεί”.

Σε ευχαριστώ που πιστεύεις σε μένα και με έμαθες να πιστεύω και γω.

Και όπως έγραψα και πέρυσι τέτοια μέρα…

Για σενα γράφω σήμερα. Για σενα που είσαι ο μόνος λόγος για να επιστρέφω πάντα…

Μαίρη

Comments

comments