Κοιτάζω το ρολόι μου. Η ώρα είναι 17:50. Έχω μόλις 10 λεπτά για να φτάσω στο Σύνταγμα και να βρεθώ στον 5ο όροφο του Public. Ανεβαίνω τρέχοντας τις σκάλες του μετρό Συντάγματος και βγαίνω στην πλατεία.

Σταματώ για να πάρω ανάσα και χαζεύω για μερικά δευτερόλεπτα τη στολισμένη Αθήνα μου. Ξανακοιτάω το ρολόι και υπόσχομαι πως στην επιστροφή, θα πάω με τα πόδια μέχρι τη Μιχαλακοπούλου για να απολαύσω το κέντρο στολισμένο.

Τρία λεπτά πριν τις 18:00 παίρνω έναν καφέ από την καφετέρια του 5ου ορόφου, χαζεύω τη Βουλή που φαίνεται φωτισμένη και μπαίνω βιαστικά στην αίθουσα.

Το σεμινάριο ξεκινάει κανονικά στις 19:00 αλλά ο Θοδωρής Μάρκου, ο φωτογράφος που κάνει τα σεμινάρια, είχε την καλοσύνη να έρθει μια ώρα νωρίτερα για να κάνει μια εισαγωγή για εμάς τους 5-6 που δεν είχαμε καταφέρει να παρακολουθήσουμε το πρώτο μάθημα την προηγούμενη εβδομάδα.

Συστήνομαι βιαστικά, τα φώτα κλείνουν και ο Θοδωρής ξεκινά να μας μιλά για τον υπέροχο κόσμο της φωτογραφίας. Αλλάζει τα slides της παρουσίασης και τη στιγμή που πάω να σημειώσω στο μπλοκάκι μου (ναι, μπορεί να είμαι digital addict αλλά το χαρτί και το μολύβι δεν τα αλλάζω με τίποτα), μου φωνάζει.

“Μαρία, μη γράφεις τίποτα, θα σας τα στείλω όλα με email. Σε θέλω εδώ, συγκεντρωμένη!” Ευτυχώς που είναι σκοτάδι και δε βλέπουν οι γύρω μου ότι έχω κοκκινίσει.

Ο Θοδωρής συνεχίζει να μας μιλάει και κολλάω με το πάθος που έχει για τη φωτογραφία. Μας μιλάει για τη διαφορά της εικόνας από τη φωτογραφία. Για το νούμερο ένα στοιχείο της φωτογράφισης, το φως! Και συνεχίζει.

Μας μιλάει για το βάθος πεδίου, για την προοπτική, για το διάφραγμα και την ταχύτητα και για να μη χαθώ σημειώνω κρυφά στο κινητό μου λέξεις και φράσεις του ώστε να τις διαβάσω αργότερα με την ησυχία μου.

Έχει περάσει ήδη μια ολόκληρη ώρα και στις 19:00 ακριβώς η αίθουσα γεμίζει με τους υπόλοιπους “συμμαθητές”. Ο Θοδωρής ακούραστος κάνει μια μικρή περίληψη του τι είπαμε νωρίτερα και προχωράει στο θέμα του επόμενου μαθήματος “το φλας”.

Λίγο πριν πάει 21:00 και ολοκληρωθεί το μάθημα, ο Θοδωρής μας κάνει ερωτήσεις για να τσεκάρει ότι καταλάβαμε όσα ειπώθηκαν νωρίτερα. Ψιλοκρύβομαι πίσω από τον μπροστινό μου ώστε να μη με ρωτήσει γιατί νιώθω πως χρειάζομαι περισσότερο χρόνο μόνη μου σπίτι μου ώστε να επεξεργαστώ τόση πληροφορία συμπυκνωμένη σε 3 ώρες.

Η βραδιά ολοκληρώνεται με την ανακοίνωση πως την επόμενη Πέμπτη θα βγούμε με τις φωτογραφικές μας μηχανές στη βραδινή Αθήνα για να δοκιμάσουμε τις ικανότητές μας και αφού χαιρετιόμαστε και χαζεύω για μερικά λεπτά την πλατεία Συντάγματος από το μπαλκόνι του Public, βγάζω στα κλεφτά 2-3 φωτογραφίες και φεύγω.

Η επιστροφή μέχρι τη Μιχαλακοπούλου, μέχρι τη δουλειά μου δηλαδή που έχω αφήσει το αυτοκίνητό μου, γίνεται με τα πόδια. Επηρεασμένη από το σεμινάριο, σταματώ κάθε 5 λεπτά και φωτογραφίζω τα πάντα γύρω μου. Τα γιορτινά λαμπάκια, το δρόμο, το αυτοκίνητο που περνά με ταχύτητα δίπλα μου, τους περαστικούς, εκείνη την επιγραφή στον τοίχο, τα πόδια μου. Την “έχω δει” φωτογράφος!

Μια διαδρομή 20 λεπτών την έκανα σχεδόν σε μια ώρα. Σε μια ώρα περπατήματος έβγαλα 40 φωτογραφίες. Κάνω την πράξη. Δεν πάω καλά. Γελάω μόνη μου. Και που να πάω και στα επόμενα sessions! Θα γεμίσει η φωτογραφική μου με εικόνες από τη βραδινή Αθήνα. Βασικά… ανυπομονώ! 🙂

Τα συγκεκριμένα σεμινάρια άλλωστε είναι μια πολύ σημαντική πηγή γνώσης και για τα επόμενα ταξίδια μου στα οποία σκοπεύω να τελειοποιήσω τις φωτογραφικές μου ικανότητες. Αν και όπως είπε και ο Θοδωρής, έχω πολλή δουλειά ακόμα μπροστά μου…

Αν αγαπάς και συ τη φωτογραφία αλλά δεν έχεις ασχοληθεί παρά μόνο ερασιτεχνικά (όπως κ γω), σου προτείνω να μπεις εδώ και να δεις περισσότερες πληροφορίες για τα συγκεκριμένα σεμινάρια τα οποία διοργανώνει το Public και θα ολοκληρωθούν σε 2 τρίμηνα: το πρώτο τρίμηνο ξεκίνησε ήδη (Οκτώβριος- Νοέμβριος- Δεκέμβριος)  και σκοπός του είναι οι συμμετέχοντες να εντρυφήσουν στην Τεχνική της Φωτογραφίας ενώ το δεύτερο τρίμηνο σεμιναρίων θα εστιάσει στην Αισθητική της Φωτογραφίας.

See you there 🙂

Comments

comments