Η Πατησίων, όσο και να ακούγεται περίεργο μου είχε χαρίσει τις πιο ωραίες στιγμές μοναξιάς και ηρεμίας. Ναι ηρεμίας! Όταν πνιγόμουν, έπαιρνα το τρένο και κατέβαινα Αττική. Ξεκινούσα το περπάτημα και έβαζα τις σκέψεις μου σε σειρά