Και είναι και αυτές οι χειμωνιάτικες ημέρες που ο ουρανός δεν είναι τόσο γαλάζιος και εσύ για να ξεχαστείς σκέφτεσαι τις καλοκαιρινές σου διακοπές, είτε αυτές που πέρασαν, είτε αυτές που θα έρθουν. Ναι, είναι λίγο νωρίς για το καλοκαίρι το ξέρω, αλλά καθώς πριν μόλις 15 ημέρες βρέθηκα σε έναν μικρό παράδεισο, στη Σητεία, στην υπέροχη Κρήτη, το μυαλό μου είναι ακόμα εκεί και οι φωτογραφίες στον υπολογιστή μου από το συγκεκριμένο μέρος κάνουν λίγο πιο γαλάζια την ημέρα μου και τις σκέψεις μου.

Και καθώς σκέφτομαι πολύ σοβαρά το καλοκαίρι του ’16 να το περάσω στη Σητεία γιατί θεωρώ πως το συγκεκριμένο μέρος έχει να μου αποκαλύψει πολλά ακόμη κρυμμένα μυστικά τα οποία δεν ήταν δυνατό να τα μάθω σε μόλις 2 ημέρες αλλά και γιατί στο χωριό των Έξω Μουλιανών μου υποσχέθηκαν αυθεντικό κρητικό πανηγύρι στις αρχές Αυγούστου, είπα να σου συγκεντρώσω εδώ τους 10 λόγους που το συγκεκριμένο μέρος μπήκε στην καρδιά μου για να πάρεις και συ μια μικρή γεύση από την όμορφη αυτή περιοχή και να πεισθείς να με ακολουθήσεις.

Ξεκινάμε;

1. Η θέα στο λιμάνι

Το πρώτο πράγμα που θα συναντήσεις φτάνοντας στη Σητεία -πέρα από το καινούριο και μοντέρνο αεροδρόμιό της- είναι φυσικά το λιμάνι της. Μικρή αλλά γοητευτική, η Σητεία είναι χτισμένη αμφιθεατρικά στην πλαγιά ενός λόφου γεγονός που την κάνει να δείχνει ακόμα πιο όμορφη και ρομαντική.  Όλοι οι δρόμοι της οδηγούν στο λιμάνι όπου με ένα παγωτό στο χέρι το καλοκαίρι ή ένα ζεστό καφέ το φθινόπωρο, αξίζει να περπατήσεις από τη μία άκρη μέχρι την άλλη για να χαζέψεις τα καραβάκια στη θάλασσα και τον κόσμο που περπατά χωρίς βιασύνη στην αποβάθρα.

Plus? Το λιμάνι της Σητείας συμμετέχει στην καμπάνια ”This Is A Good Kiss Spot ” – ” Εδώ είναι ωραίο σημείο για φιλί” όπου το χαρακτηριστικό μαύρο ταμπελάκι ( το οποίο βρίσκεται και σε μεγάλες πόλεις του κόσμου όπως η Νέα Υόρκη και το Παρίσι) σε προτρέπει να κάνεις μια στάση εκεί -στο λιμάνι- και να δώσεις ένα φιλί θαυμάζοντας τη θέα.

2. Το φαγητό

Ω, το φαγητό! Από τη στιγμή που πατάς το πόδι σου στη Σητεία πρέπει να ξέρεις πως 2 κιλάκια θα τα πάρεις σίγουρα αλλά πίστεψέ με, είναι τέτοια η νοστιμιά των φαγητών που δε θα σε πειράξει η μικρή μεταβολή στο βάρος σου. Αυτό που πρόσεξα κάθε φορά που καθόμασταν για φαγητό, ήταν πως το μυστικό δεν ήταν στο να έχει ο καθένας το δικό του πιάτο αλλά στο να δοκιμάζουν όλοι από τα τουλάχιστον 10 με 15 διαφορετικά πιάτα τα οποία προσγειώνονταν μπροστά μας ως μάνα εξ ουρανού. Πέρα από τον παραδοσιακό ντάκο τον οποίο και περίμενα με ανυπομονησία, δοκίμασα διαφορετικούς τύπους τυριών με πρωταγωνιστή όμως ένα, το ξύγαλο, τυρί με ονομασία προέλευσης, το οποίο παράγεται μόνο στη Σητεία και φυσικά δε σταμάτησα να το ζητάω και να το τρώω σε κάθε μας γεύμα.

Όσο για το κρέας, τόσο στην κατσαρόλα όσο και στο φούρνο ήταν…”μέλι”. Και μιας και είπα μέλι, να θυμάσαι να σταματάς εγκαίρως το φαγητό γιατί ακολουθεί πάντα εξίσου μεγάλη ποικιλία γλυκών που πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσεις. Γαλακτομπούρεκο, λουκουμάδες με μέλι και σοκολάτα αλλά και γλυκά του κουταλιού με γιαούρτι είναι μόνο ελάχιστοι από τους πειρασμούς στους οποίους ΠΡΕΠΕΙ να υποκύψεις.

3. Οι ντόπιοι

Το φαγητό και το ποτό στη Σητεία για να τα απολαύσεις καλύτερα, πρέπει να είσαι παρέα με ντόπιους, αλλιώς έχω βάσιμες υποψίες πως τα πιάτα στο τραπέζι δεν έχουν την ίδια νοστιμιά αν δεν τα μοιράζεσαι με τους ανθρώπους του συγκεκριμένου τόπου!

Στο ελάχιστο διάστημα που έμεινα στη Σητεία (48 ώρες) συνειδητοποίησα πόσο ανοιχτοί, χαμογελαστοί και άνθρωποι της παρέας είναι οι Σητειακοί, πόσο εύκολα σε δέχονται στο σπίτι τους για να σε κεράσουν κάτι και με πόσο ενδιαφέρον σε ρωτάνε για τη ζωή σου. Δέχονται τον ξένο με χαρά, τον κάνουν να αισθάνεται ένα με την υπόλοιπη ομάδα και παράλληλα διατηρούν έντονη την υπερηφάνεια και την αγάπη τους για τον τόπο τους καταφέρνοντας – χωρίς να το επιδιώκουν- να του μεταδώσουν πολλή από την ενέργεια, τη θετική διάθεσή και την αγάπη τους για το συγκεκριμένο τόπο.

4. Το φαράγγι και ο καταρράκτης του Ρίχτη

Αν νόμιζες πως θα σου πω μόνο για το φαγητό κάνεις λάθος. Η Σητεία είναι καταπράσινη και έχει πολλές ενδιαφέρουσες γωνιές και διαδρομές τις οποίες πρέπει να ανακαλύψεις και να τις περπατήσεις. Μία από τις πιο γνωστές διαδρομές για πεζοπορία, την οποία αξίζει να την κάνεις φθινόπωρο, άνοιξη και καλοκαίρι είναι η δίωρη διαδρομή μέσα από το φαράγγι του Ρίχτη, όπου λόγω της πυκνής βλάστησης και των δέντρων δημιουργείται ίσκιος και συνεπώς η θερμοκρασία είναι αρκετά χαμηλή. Ένας δροσερός παράδεισος δηλαδή, ειδικά το καλοκαίρι!

Το πιο ωραίο σημείο της διαδρομής όμως, το οποίο και σε ανταμείβει για τις 2 ώρες περπατήματος, είναι ο μαγικός καταρράκτης του Ρίχτη ο οποίος βρίσκεται καλά κρυμμένος μέσα σε μια χαράδρα βάθους περίπου 15 μέτρων την οποία και κατεβαίνεις με τη βοήθεια μιας ξύλινης -ιδανικής για φωτογραφίες- σκάλας. Η λιμνούλα που σχηματίζεται στη βάση του καταρράκτη είναι ό,τι πρέπει για στάση και βουτιά!

5. Τα μικρά χωριά 

Ένας ακόμα λόγος που με έκανε να αγαπήσω τον συγκεκριμένο τόπο και να γράφω αυτή τη στιγμή για  να στον προτείνω, είναι τα χωριουδάκια έξω από την κωμόπολη της Σητείας τα οποία έχουν τον δικό τους χαρακτήρα και τη δική τους αυθεντικότητα και καταφέρνουν πολύ εύκολα να κλέψουν την παράσταση… και την καρδιά του επισκέπτη.

Περιπλανήσου στα δρομάκια των Έξω Μουλιανών, πιάσε κουβέντα με τους ντόπιους στο κεντρικό καφενείο-εστιατόριο στην πλατεία του χωριού και αφού σε φιλέψουν και γεμίσεις το στομάχι σου κατευθύνσου στο πανέμορφο χωριουδάκι που βρίσκεται το σπίτι του Βιτσέντζου Κορνάρου, στο Πισκοκέφαλο, ένα από τα μεγαλύτερα και πλουσιότερα χωριά της Σητείας.

6. Η Μονή Τοπλού

Η Μονή Τοπλού ή Μονή Παναγίας της Ακρωτηριανής, ήταν για μένα έρωτας με την πρώτη ματιά και πιθανό να φταίει γι’αυτό η  εσωτερική αυλή του μοναστηριού και το επιβλητικό καμπαναριό που μου θύμιζαν κάτι από Κεντρική και Νότια Αμερική. (Ναι, δε γίνεται να μην έχεις καταλάβει ακόμα την αγάπη μου για τις λατινικές χώρες).

Το Μοναστήρι αναπτύσσεται γύρω από την εσωτερική αυλή σε τρεις ορόφους με επάλξεις, καλύπτοντας έκταση 800 περίπου τετραγωνικών μέτρων και αποτελεί το σημαντικότερο φρουριακό μοναστηριακό συγκρότημα της βορειοανατολικής Κρήτης.  Στο εσωτερικό του βρίσκεται μια μεγάλη συλλογή εικόνων και χειρογράφων την οποία και δεν πρέπει να αμελήσεις να επισκεφτείς.

7. Το κρασί

Τα κρασιά της Σητείας είναι γνωστά από την αρχαιότητα και μάλιστα διάβασα πως ο Λούκουλλος λέει προμηθευόταν από αυτόν τον τόπο τα κρασιά του για τα… Λουκούλλεια γεύματά του! Κοίτα να δεις!

Αν είσαι λάτρης και συ του κρασιού, τότε ακριβώς απέναντι από τη Μονή Τοπλού θα βρεις την αίθουσα γευσιγμωσίας, μια αίθουσα ειδικά διαμορφωμένη για να δέχεται τους επισκέπτες της Μονής που ενδιαφέρονται να δοκιμάσουν τις διαφορετικές ποικιλίες κρασιού που παράγει η Μονή και οι ομάδες αγροτών της περιοχής. Στον ίδιο χώρο έχεις τη δυνατότητα να μάθεις περισσότερα για τη διαδικασία παραγωγής κρασιού, λαδιού αλλά και τσικουδιάς και ομολογώ πως για μένα που έχω ιδιαίτερη αγάπη τόσο στο κρασί όσο και στο λάδι (βλέπε Καλαματιανή κατά το ήμισυ) έφυγα από το συγκεκριμένο χώρο ενθουσιασμένη και λιγουλάκι μεθυσμένη.

8. Οι παραλίες με τα γαλάζια νερά

Ίσως το νούμερο 8 δηλαδή τις παραλίες της Σητείας θα έπρεπε να τις αναφέρω στην αρχή αυτού του post γιατί κλέβουν πραγματικά τις εντυπώσεις! Παρόλα αυτά προτίμησα να τις βάλω προς το τέλος του κειμένου ώστε κλείνοντας να σου μείνει η εικόνα του γαλάζιου στα μάτια και στο μυαλό και να σου φτιάξει τη διάθεση.

Η Σητεία που λες έχει ένα υπέρ σε σχέση με τις άλλες πιο γνωστές περιοχές της Κρήτης. Δεν είναι τόσο γνωστή στους Έλληνες τουρίστες και συνεπώς οι παραλίες της είναι πραγματικά παρθένες, καθαρές και ήσυχες. Αγάπησα την παραλία της Ερημούπολης η οποία παραμένει αυθεντική, χωρίς ομπρέλες και πλαστικά τραπεζάκια και είναι αυτό που λέμε”πραγματικός παράδεισος”. Αμμώδης παραλία, βράχια που δημιουργούν ίσκιο και σε προστατεύουν από τον ήλιο και κρυστάλλινα νερά που σε καλούν να βουτήξεις για να δροσιστείς. Βάλτη οπωσδήποτε στη λίστα με τα μέρη που πρέπει να επισκεφθείς! Θα με θυμηθείς!

9. Το καζάνεμα

Όπως είχα γράψει και σε ένα Post μου στο instagram, η τσικουδιά είναι “Θεία Κοινωνία” και όταν λέω θεία το εννοώ. Οι ντόπιοι την αγαπούν και είναι περήφανοι για την ποιότητά της την οποία και θα σου παινέψουν από την πρώτη στιγμή που θα πατήσεις το πόδι σου στο νησί.

“Πιες πιες, δε μεθάς με αυτή εδώ, είναι καθαρή” ήταν η κλασική φράση που άκουγα όλο το Σαββατοκύριακο της παραμονής μου στη Σητεία. Και είναι αλήθεια, όση τσικουδιά και να ήπια, δεν κατάλαβα τίποτα και φυσικά το επόμενο πρωί ήμουν έτοιμη για νέες δόσεις. Λόγω της εποχής κατάφερα να παρευρεθώ και στο περιβόητο καζάνεμα,  στη διαδικασία δηλαδή (απόσταξη) παραγωγής ρακής σε καζάνι με καπάκι & χάλκινο αποστακτήρα (λουλάς) και πέρασα μια από τις πιο όμορφες φθινοπωρινές βραδιές μου γύρω από ένα τεράστιο τραπέζι γεμάτο φίλους και γνωστούς του “καζανιέρη” οι οποίοι του κρατούν συντροφιά τρώγοντας, πίνοντας και τραγουδώντας όσες νύχτες χρειάζεται μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία. Ναι ναι, μπορεί να έχει και διάρκεια ολόκληρης εβδομάδας!

10. Το φοινικόδασος του Βάι

Τελευταίο και καλύτερο σου άφησα το φοινικόδασος του Βάι, μια απίστευτη έκταση γεμάτη φοίνικες που ομολογώ πως μου θύμισαν το καλοκαίρι που είχα περάσει στην Καραϊβική. Και κάπου εδώ αναρωτήθηκα “μα γιατί χρειάστηκε να πάω τόσο μακριά όταν σε μόλις μία ώρα απόσταση με το αεροπλάνο από την Αθήνα μπορώ να βρεθώ σε έναν τέτοιο τροπικό παράδεισο; ” Εμ, δεν ήξερα!

Η συγκεκριμένη περιοχή “ανακαλύφθηκε” από χίπις στις αρχές του ’70 ενώ τη δεκαετία του 1980 το Βάι κηρύχθηκε προστατευόμενη περιοχή και καθαρίστηκε. Σήμερα θεωρείται μια από τις ομορφότερες περιοχές στην Κρήτη και η παραλία φέρει τη Γαλάζια Σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το φοινικόδασος του Βάι θεωρείται το μεγαλύτερο φοινικόδασος τόσο της Ελλάδας όσο και της Ευρώπης και θεωρώ πως αν δεν το έχεις επισκεφθεί αξίζει να το βάλεις στη λίστα με τα μέρη που πρέπει να δεις έστω μια φορά στη ζωή σου!

Κάπου εδώ θα κλείσω το συγκεκριμένο post αφού πρώτα σου υποσχεθώ πως θα επανέλθω με περισσότερες λεπτομέρειες για το υπέροχο Σαββατοκύριακο που είχα τη χαρά να περάσω στην όμορφη Σητεία.

Αν δεν έχεις κλείσει ακόμα εισιτήρια για Σητεία, εδώ σου έχω το ημερολόγιο με τα πιο φθηνά αεροπορικά!

*Θα ήθελα να ευχαριστήσω  την Ένωση Ξενοδοχείων Σητείας και τον κ. Γιάννη Αικατερινίδη, αντιπρόεδρο της Ένωσης, καθώς και τον Οργανισμό Ανάπτυξης Σητείας, που  μας κάλεσαν και μας υποδέχτηκαν  στη Σητεία κάνοντάς μας να αισθανθούμε κομμάτι αυτού του υπέροχου τόπου ο οποίος ήταν πραγματικά μια αποκάλυψη.

Comments

comments