Αν το Παρίσι θεωρείται η πόλη του φωτός τότε η Καρταχένα θα έπρεπε να ονομαστεί η πόλη των χρωμάτων! Βάλε σε ένα μπλέντερ χρώματα, μουσικές σάλσα, φρούτα, μυρωδιά καρύδας και μια γερή δόση Καραϊβικής και ιδού! Καλώς ήρθες στην Cartagena της Κολομβίας!

Η Καρταχένα με καλωσόρισε με μια ζεστή αγκαλιά, τόσο ζεστή που στο πρώτο λεπτό της γνωριμίας μας άρχισα να ιδρώνω και να ξεφυσάω σα χαλασμένο αυτοκίνητο σε ανηφόρα. Με το σακίδιο στην πλάτη και θέλοντας να αποφύγουμε τα χιλιάδες ταξί που έτρεχαν και κόρναραν σαν τρελά γύρω μας, μπήκαμε με την Ο. στο πρώτο λεωφορείο που μας υπέδειξε ένας ευγενικός αστυνομικός με σιδεράκια στα δόντια.

Πρώτη παρατήρηση: δεν υπάρχουν στάσεις λεωφορείων, απλά σταματάς όπου βρίσκεσαι και σηκώνεις το χέρι σου.
Δεύτερη παρατήρηση: οι οδηγοί οδηγούν όπως θέλουν. Σταματάνε στη μέση του δρόμου, κάνουν αναστροφή σε δρόμο ταχείας κυκλοφορίας και κορνάρουν χωρίς λόγο. Κίνδυνος σύγκρουσης 9/10

Έχοντας απευθύνει προσευχές σε θεούς και αγίους φτάσαμε σώες στην οδό Media Luna, το δρόμο με τα hostel και τα μπαρ. Βρήκαμε το hostal μας, Mystic House Hostal, και αφού βάλαμε σορτσάκι και σανδάλι βγήκαμε έξω. Χωρίς χάρτη. Γιατί η μαγεία του ταξιδιού κρύβεται ακριβώς εκεί, στο να αφήσεις την πόλη να σου φανερωθεί μόνη της!

Την Καρταχένα την ερωτεύτηκα αμέσως, με “έριξαν” τα χρωματιστά της σπίτια με τα λουλούδια και τα ξύλινα κάγκελα. Περπατώντας στα στενά της η πόλη κάθε μέρα μου αποκάλυπτε νέες ιστορίες, νέα πρόσωπα γεμάτα χαμόγελα και διάθεση να βοηθήσουν σε ό,τι χρειαστείς. Θες να καπνίσεις; Θα εμφανιστεί από το πουθενά καποιος να σου πουλήσει τσιγάρα, θες καπελάκι για τον ήλιο; Νάτος ο πωλητής! Θες φρουτάκι να δροσιστείς; Στρίψε στη γωνία και θα βρεις φρουτοσαλάτες έτοιμες, τις οποίες θα σου πουλήσουν μεσήλικες κυρίες με χρωματιστά ρούχα και χαμόγελο στα χείλη.

Η μαγεία αυτής της πόλης κρύβεται πίσω από τα ξύλινα παράθυρα, εκεί που κρυφοκοιτάζοντας θα δεις βαριά έπιπλα και εσωτερικούς κήπους, ενώ στο πεζουλάκι καθισμένους θα βρεις τους ιδιοκτήτες τους να μιλούν, να γελούν και να τραγουδάνε στίχους από μελωδίες που ξεχύνονται ολημερίς στους δρόμους.

Στις πλατείες θα δεις κόσμο να κουρεύεται, να τρώει ρύζι καρύδας, να κοιμάται, να τρώει παγωτό και να τραγουδά. Στην plaza de Santo Domingo θα βρεις την κυρία της φωτογραφίας (δες παρακάτω), στην plaza Bolívar θα καθίσεις για παγωτό και στην plaza de Reloj θα πιεις απαραιτήτως μπύρα ακούγοντας salsa στο μαγαζάκι Donde Fidel.

Τρίτη παρατήρηση: η μπύρα κοστίζει από 0,79 € μέχρι 1,5 € γι’αυτό το λόγο δε φτάνει ποτέ μόνο μία!

Η ζωή εδώ είναι πολύ φθηνή, αρκεί να σκεφθείς πως με 4.000 pesos (1,5 euro) τρως σουπερ πρωινό -2 κρουασάν και 1 φυσικό χυμό- . Τους καλύτερους χυμούς θα τους βρεις στο La Esquina del Pandebono ενώ στον κηπάκο του gato negro θα απολαύσεις καφέ colombiano και κρέπες. Μια στάση σε μια panederia θα σε χορτάσει αν θες να πάρεις κατι για το χέρι! Όσο για το βράδυ, επιβάλλεται ψητό ψαράκι με patacón ρύζι και λαχανικά και στη συνέχεια limonada de coco και φυσικά ρούμι colombiano!

Το κέντρο της πόλης είναι πραγματικά μαγικό και βρίσκεται μέσα στα τείχη τα οποία, όπως μου διηγήθηκε ο Cristiano o ιδιοκτήτης του hostel μας από τη Βενεζουέλα, είχαν δημιουργηθεί για να την προστασία των κατοίκων από τους πειρατές της Καραϊβικής. Ναι, όχι τον Johnny Depp αλλά τον Μπαρπαρόσα και το παρεάκι του!

Η περιοχή χωρίζεται σε 3 barrios, τρεις γειτονιές, τη Getsemaní με τα υπέροχα graffiti και τις επαναστατικές φράσεις, το San Diego με τις γεμάτες πρασινάδα οροφές και τα χρωματιστά σπιτάκια και το Centro Histórico με τις χαρακτηριστικές πλατείες και τις εκκλησίες τους. Το κερασάκι στην τούρτα είναι η θάλασσα της Καραϊβικής που σου κλείνει το μάτι παιχνιδιάρικα πίσω από τα τείχη της πόλης…

Θα σταματήσω όμως κάπου εδώ γιατί δε θέλω να σε κουράσω. Ετοιμάζομαι για μάθημα salsa και μετά σου έχω και δεύτερο μέρος! Vale? Δεύτερο μέρος

Comments

comments