Σήμερα έπεσα πάνω στο album των φωτογραφιών μου από την Πορτογαλία και συγκεκριμένα τη Λισαβόνα και με έπιασε μια μικρή νοσταλγία γιατί ήταν ένα πολύ όμορφο roadtrip που είχε συνδυαστεί με στάσεις στο Cabo de Roca, το Aveiro, τη Fatima
Να'μαι και πάλι στο τρένο! Αυτή τη φορά με κατεύθυνση τη Μογγολία, συνεπώς το τρένο στο οποίο μπαίνω, δε λέγεται πλέον Υπερσιβηρικός αλλά Υπερμογγολικός.
Το συγκεκριμένο post πρέπει να ξεκινήσει με τη δήλωση ότι σαφώς και υπάρχουν περισσότεροι από 10 λόγοι για να επισκεφθεί κανείς τη Ρώμη. Σαφώς και ένα Σαββατοκύριακο δε φτάνει για να τη γυρίσεις όλη και σαφώς και δεν αρκεί να
Θυμάσαι που ένα χρόνο πριν (περίπου) είχα ζητήσει τη βοήθειά σου ώστε να καταφέρω να είμαι ανάμεσα στους 30 travel bloggers από όλο τον κόσμο που θα επισκέπτονταν για 2 εβδομάδες τη νότια Ινδία και συγκεκριμένα την περιοχή της Κεράλα; Δες το
Έχοντας αφήσει το Irktutsk πίσω μας, ο οδηγός μας, ο Ivan, ένας πολύ συμπαθητικός κύριος με ξανθά ή μάλλον άσπρα μαλλιά, μιλώντας μας σπαστά αγγλικά, μας είπε δυο λόγια για τη λίμνη Βαϊκάλη αλλά και για την οικογένεια ντόπιων η οποία
Και είναι και αυτές οι χειμωνιάτικες ημέρες που ο ουρανός δεν είναι τόσο γαλάζιος και εσύ για να ξεχαστείς σκέφτεσαι τις καλοκαιρινές σου διακοπές, είτε αυτές που πέρασαν, είτε αυτές που θα έρθουν. Ναι, είναι λίγο νωρίς για το καλοκαίρι το
Έχοντας αφήσει πίσω μου τη Μόσχα, επιβιβάστηκα στον περίφημο Υπερσιβηρικό με σκοπό να διασχίσω τη Σιβηρία. Δε θα σου μιλήσω όμως για τη ζωή στο τρένο γιατί σου είχα δώσει μια πρώτη γεύση εδώ και εδώ αλλά θα σε πάω κατευθείαν στην
Ναι ναι, είμαι σίγουρη πως η πρώτη σου ερώτηση είναι "Μα καλά, προλαβαίνεις να δεις τα πάντα σε ένα Σαββατοκύριακο;" Η απάντησή μου είναι πως σίγουρα όχι αλλά μπορείς να δεις μεγάλο μέρος της πόλης και τα πιο βασικά/σημαντικά της
Ένα χρόνο πριν, τέτοιες ημέρες, ετοιμαζόμουν να πατήσω για πρώτη φορά το πόδι μου στην Κεντρική Αμερική και συγκεκριμένα στο Panama City. Ένα χρόνο μετά, χαζεύοντας τις φωτογραφίες του συγκεκριμένου ταξιδιού συνειδητοποίησα πως δεν έχω γράψει ακόμη τίποτα σχετικά με
Η Πάρος είναι από μόνη της μια… ιστορία έρωτα. Εκεί. κάπου στα 17 σου τη γνωρίζεις για πρώτη φορά, τη μυρίζεις, την ερωτεύεσαι & δίνεις υπόσχεση πως θα την ξαναδείς σύντομα