Ήμουν που λες τις προάλλες στο Μιλάνο και είχα σταματήσει σε μια στάση για να πάρω το τραμ. Το τραμ του Μιλάνου είναι must see, όχι τα νέα τραμ αυτά που μοιάζουν με τα δικά μας αλλά το παλιό ξύλινο με
Φυσικά και δεν είμαστε όλοι γεννημένοι για τον συγκεκριμένο τρόπο ζωής αλλά από την άλλη ποιος το καθορίζει και αυτό; Αν δεν το δοκιμάσουμε πώς μπορούμε να ξέρουμε για τι είμαστε ή δεν είμαστε γεννημένοι;
Πώς θα σου φαινόταν ένα ταξίδι 2 εβδομάδων από τη μία άκρη της Ασίας μέχρι την άλλη; Θα αναρωτηθείς πώς είναι δυνατό να διασχίσεις όλη την Ασία μέσα σε 15 ημέρες. Ε ναι, γίνεται! Η απάντηση συνοψίζεται σε μια μόνο λέξη: Υπερσιβηρικός.
Να τα να τα, ξεκίνησαν να εμφανίζονται δειλά δειλά τα πρώτα κοντομάνικα μπλουζάκια, οι μπαρετούλες με το καλτσάκι στο χρώμα του δέρματος (pleasedon’t), τα ανοιχτόχρωμα μανό στα νύχια και φυσικά οι βαλίτσες. Ναι ναι, οι βαλίτσες τις Παρασκευές. Τι, δεν το
Και να'μαι πάλι εδώ μετά από σχεδόν ένα χρόνο. Στο αγαπημένο (;) μπλε τρένο της Trenitalia να διασχίζω την Τοσκάνη με προορισμό τη Λάτσιο. Αυτή τη φορά βέβαια, μετά από 3 ολόκληρα χρόνια, διασχίζω τους 2 ιταλικούς νομούς της κεντρικής Ιταλίας
Μπήκα βιαστικά στο σταθμό του μετρό και κατέβηκα τρέχοντας τα σκαλιά. Άκουσα το τρένο να φτάνει και έτρεξα γρήγορα να μπω στο βαγόνι πριν κλείσουν οι πόρτες. Κοίταξα το ρολόι μου, πάλι σχόλασα αργά και το μόνο που ήθελα ήταν
Από μικρή μου άρεσε να χαζεύω τον κόσμο στις αποβάθρες των τρένων, στους σταθμούς των υπεραστικών λεωφορείων και στα check ins των αεροδρομίων. Μου άρεσε να τους βλέπω να αγκαλιάζονται και να χαιρετάνε ο ένας τον άλλο. Με γέμιζε πάντα
Αν τον οδηγό τον έβρει κανένα εγκεφαλικό δηλαδή και ταυτόχρονα μείνει από καρδιά και ο δεύτερος μηχανοδηγός και δεν πατήσει κανείς το συγκεκριμένο πεντάλ τότε το τρένο ακινητοποιείται αυτόματα λέει! Μα πόσο μπροστά είμαστε πια;! Anyway, η άνοδος προς τον Βορρά συνεχίστηκε
Και όμως πέρασαν ακριβώς 2 μήνες από το τελευταίο μου ποστ στο μπλόγκ Trainstories το οποίο παρεμπιπτόντως αποφάσισα να μετονομάσω σε Τ-stories (T for Travel, for Train, For True Stories). Το ξέρω, είμαι αδικαιολόγητη γι'αυτή μου την απουσία αλλά σήμερα
Σήμερα το πρωί πήρα τον ηλεκτρικό και άλλαξα γραμμή στην Αττική για να πάρω το μετρό για Πανεπιστήμιο. Είχα πολύ καιρό να κατεβώ στο συγκεκριμένο σταθμό και ομολογώ ότι όταν βγήκα στην έξοδο προς Ακαδημία με έπιασε η καρδιά μου. Σπασμένα