Είμαι σχεδόν σίγουρη πως όταν ακούς ή διαβάζεις τη λέξη Λαπωνία σού έρχεται κατευθείαν στο μυαλό πολύ και αφράτο χιόνι καθώς και το χωριό του Άγιου Βασίλη κάπου στο βορρά της Φινλανδίας. Και δεν έχεις και άδικο. Παρόλα αυτά, η Λαπωνία δεν είναι μία και δεν είναι μόνο στη Φινλανδία. Βρίσκεται στο βορειότερο σημείο της Σκανδιναβίας και μοιράζεται ανάμεσα στη Νορβηγία, τη Σουηδία, τη Φινλανδία και τη Ρωσία.

Φέτος λοιπόν, σε μια σχετικά last minute απόφαση που πήρα, έκρινα πως είχε έρθει η στιγμή να επισκεφθώ τον παγωμένο βορρά και να το συνδυάσω με μία ενδιαφέρουσα διαδρομή με τρένο. Ψάχνοντας online και χωρίς να έχω ξεκάθαρο στο μυαλό μου πού θέλω να πάω, κατέληξα πως θα πετάξω για Σουηδία ώστε να γνωρίσω την πρωτεύουσά της τη Στοκχόλμη και συνεχίσω με νυχτερινό τρένο μέχρι το πιο βόρειο σημείο της χώρας την περιοχή Κιρούνα στον αρκτικό κύκλο. Από εκεί, θα επέστρεφα με εσωτερική πτήση και πάλι στη Στοκχόλμη.

Η επιλογή του συγκεκριμένου προορισμού είχε να κάνει και με το ότι ήθελα να ζήσω την εμπειρία του να κοιμάσαι κάπου στη μέση του τίποτα σε μια γυάλινη κάψουλα/δωμάτιο ενός ξενοδοχείου πολύ διαφορετικό από όλα τα υπόλοιπα.

Κιρούνα

Νωρίς το μεσημέρι έφτασα στο σταθμό του τρένου όπου εκεί με περίμενε μέλος της ομάδας του SkyArk- SkyNest, του εναλλακτικού ξενοδοχείου που θα περνούσα το βράδυ μου. Μαζί κάναμε μια μικρή βόλτα στην πόλη για να καταλάβω πού ακριβώς βρίσκομαι. Σε αυτή τη βόλτα κατάλαβα επίσης τι πάει να πει πολύυυ κρύο.

Με θερμοκρασίες να αγγίζουν τους -20 αλλά με έναν τεράστιο λαμπερό ήλιο, ξεκίνησε η βόλτα στην πόλη. “Είσαι τυχερή”, μου είπε ο Cedric από τη Γαλλία, “έχει τόσο καθαρό ουρανό σήμερα, ίσως δεις και το Βόρειο Σέλας”. Πόσο τυχερός μπορεί να είναι κανείς περπατώντας στους -20 και με χέρια που πονούσαν από το κρύο όταν έβγαζα τα γάντια για φωτογραφίες, πραγματικά δεν ξέρω! Αλλά ο ήλιος πράγματι βοηθούσε πολύ! Τουλάχιστον στη θετική διάθεση.

Η Κιρούνα λοιπόν ή πιο σωστά Kiruna, είναι η πιο βόρεια πόλη της Σουηδίας και η πόλη από την οποία εξορύσσεται σήμερα το 90% του σιδήρου στην Ευρώπη. Αυτό όμως έχει ένα φοβερό μειονέκτημα, λόγω των λατομείων σιδήρου το 2004 ανακοινώθηκε ανοιχτά πως η πόλη σιγά σιγά αρχίζει να καταρρέει εξαιτίας της παραμόρφωσης του εδάφους και έτσι συμφωνήθηκε από το 2014 η αργή αλλά ουσιαστική μετακίνηση ολόκληρης της πόλης λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα. Ναι, κυριολεκτικά! Μερικά από τα κτήρια της Κιρούνα θα μετακινηθούν αυτούσια ενώ όλα τα υπόλοιπα θα χτιστούν από το μηδέν σε ασφαλέστερο έδαφος λίγα χιλιόμετρα από την παλιά πόλη.  Φοβερό; Αν θες να μάθεις περισσότερα δες το βιντεάκι εδώ!

Περπατώντας στην πόλη έμαθα και άλλα πράγματα όμως. Για την κουλτούρα των Σααμι των αυτοχθόνων της περιοχής, την εκτροφή ταράνδων αλλά και το πώς είναι να ζει κανείς σε μια πόλη που το μεγαλύτερο διάστημα του χρόνου είναι καλυμμένη από χιόνι/ έχει σκοτάδι το μισό χρόνο – “πολική νύχτα” / ενώ τον άλλο μισό (καλοκαίρι κυρίως) έχει τον ήλιο του μεσονυχτίου. Ναι, ήλιο στις 12 το βράδυ. Το χιόνι μάλιστα είναι τόσο πολύ στην Κιρούνα που μέχρι και πάρκο με γλυπτά από χιόνι υπάρχει γιατί κάτι πρέπει να το κάνουν τελοσπάντων! Μη σου μιλήσω για την κεντρική πλατεία που είναι μονίμως γεμάτη βουνά χιονιού!

Λίγο πριν μπούμε στο αυτοκίνητο καθίσαμε για καφέ και γλυκό ή αλλιώς για fika -όπως λένε η Σουηδοί τη στάση για καφέ και γλυκό με φίλους- και αφού άρχισα να συνηθίζω σιγά σιγά το τσουχτερό κρύο ξεκινήσαμε για το ξενοδοχείο.

Αφήνοντας την πόλη πίσω μας το θερμόμετρο στο αυτοκίνητο άρχισε να δείχνει ακόμα πιο χαμηλή θερμοκρασία ενώ αλλά ο λαμπερός ήλιος σε συνδυασμό με το χιονισμένο τοπίο και τα υπέροχα κάτασπρα έλατα με έκαναν να ξεχαστώ. Σε μια απόσταση περίπου 15 λεπτών βρέθηκα από την Kiruna στο χωριό Kuraavaara με τους μόλις 57 ή 60 κατοίκους του.

Φτάνοντας στο ξενοδοχείο SkyArk

Το αυτοκίνητο πάρκαρε μπροστά σε μια τεράστια χιονισμένη έκταση γεμάτη έλατα κυριολεκτικά στη μέση του πουθενά.  Εκεί βρισκόταν ένα μεγάλο ξύλινο σπίτι στο οποίο κατοικούσε η οικογένεια των ιδιοκτητών ενώ πιο δίπλα άλλα μικρά ξύλινα σπιτάκια σκορπισμένα εδώ και εκεί χρησίμευαν στο να εξυπηρετούν τις διάφορες ανάγκες της ξεχωριστής αυτής κατασκήνωσης/ξενοδοχείου. Ένα από τα ξύλινα αυτά σπιτάκια ήταν το μπάνιο των δύο δωματίων/καψουλών ένα εκ των οποίων θα έμενα και εγώ.

SkyNest

Μετά από ένα περπάτημα τεσσάρων λεπτών είχε έρθει η ώρα να δω από κοντά αυτό που τόσο μου είχε τραβήξει την προσοχή online. Το SkyNest, το ξεχωριστό αυτό σπιτάκι/δωμάτιο μόλις 10 τμ το οποίο έχει ένα απίστευτα μοντέρνο design και όμως δένει αρμονικά με το φυσικό περιβάλλον χωρίς να δημιουργεί καμία “παραφωνία”.

Μπροστά μου το μικρό αυτό γυάλινο διαμαντάκι μού έκλεινε το μάτι. Είχε έρθει η ώρα να ζήσω αυτή την τόσο ξεχωριστή εμπειρία διαμονής κάπου πάνω από τον αρκτικό κύκλο στη Βόρεια Σουηδία. Η χαρά μου ήταν πραγματικά απερίγραπτη και όταν αντιλήφθηκα και τη θέα που είχα από το δωμάτιο, την τεράστια παγωμένη λίμνη να απλώνεται μπροστά μου, ένιωσα για λίγο ο πιο τυχερός άνθρωπος του κόσμου.

Το δωμάτιο μέσα είχε όλα τα απαραίτητα για να περάσει κανείς τη νύχτα αλλά και την ημέρα του. Ένα μικρό αλλά θαυματουργό τζάκι, τέσσερα με πέντε καλοριφέρ για να δίνουν ακόμα περισσότερη ζέστη στο χώρο, μαλακά και ζεστά χαλιά, έναν μεγάλο καναπέ ο οποίος ανοίγει και γίνεται τεράστιο διπλό κρεβάτι καθώς και ένα μικρό χώρο με τραπέζι και καρέκλες για να φας το πρωινό σου χαζεύοντας έξω. Το μεγάλο plus του δωματίου βέβαια είναι η γυάλινη οροφή του που δίνει στον επισκέπτη τη δυνατότητα να απολαμβάνει αχόρταγα από τον καναπέ την άγρια ομορφιά που απλώνεται γύρω του.

Για αρκετή ώρα αρνούμουν να πιστέψω ότι όλο αυτό γύρω μου είναι πραγματικό. Ο Mats, ο ιδιοκτήτης του ξεχωριστού αυτού project- ξενοδοχείου ο οποίος ήρθε με την οικογένειά του από τη Φινλανδία με ένα πολύ ξεκάθαρο όραμα, να δημιουργήσει στη φύση κάτι μοντέρνο και καινοτόμο, έκανε την εμφάνισή του για να ελέγξει ότι το δωμάτιό μου ήταν όσο ζεστό έπρεπε. Μιλήσαμε για λίγο για τα επόμενα πλάνα του, τα οποία αφορούν στη δημιουργία και νέων Skynests γιατί αυτή τη στιγμή υπάρχουν μόλις δύο και είναι είδος exclusive accomodation και αφού σιγουρεύτηκε ότι έχω αρκετά ξύλα για το τζάκι μου με άφησε να απολαύσω το θέαμα και το δωμάτιό μου.

Παρόλο το δυνατό κρύο, αποφάσισα πως πριν κλειστώ για τα καλά στο δωμάτιό μου, ήθελα να κάνω μια βόλτα στην παγωμένη λίμνη που απλωνόταν μπροστά μου. Ένιωθα σαν ένα μικρό παιδάκι που έβλεπε γύρω του καινούρια πράγματα και ήθελε με κάθε τρόπο να τα πιάσει, να τα γευτεί. Ο Cedric, ο οποίος είναι και ο οδηγός για τα Northern lights tours, επέστρεψε για να μου φέρει τον κατάλληλο εξοπλισμό για το περπάτημα στη λίμνη. Μια τεράστια ολόσωμη βαριά και άσχημη φωσφοριζέ φόρμα καθώς και κάτι εξίσου τεράστιες μπότες για τα χιόνια. Ένιωσα σα να δουλεύω στον αεροδιάδρομο αεροδρομίου αλλά ο εξοπλισμός αυτός ήταν τόσο ζεστός που αποφάσισα να αδιαφορήσω για το πόσο άσχημη και αστεία μπορεί να έδειχνα μέσα στη στολή μου αυτή.

Το περπάτημα στη λίμνη ήταν σχετικά δύσκολο αλλά ο θόρυβος του χιονιού καθώς το πατούσα διστακτικά ήταν τόσο χαλαρωτικός που άρχισε να μου αρέσει. Όσο περπατούσα προς το κέντρο της παγωμένης λίμνης τόσο ένιωθα πως η θερμοκρασία όλο και έπεφτε. Κάποια στιγμή άρχισα να δυσκολεύομαι να μιλήσω και να αναπνεύσω. Η θερμοκρασία είχε φτάσει στους -30.  Πρώτη φορά στη ζωή μου βίωνα τέτοια αίσθηση κρύου, τέτοια συναισθήματα, τέτοιες εμπειρίες. Ένα δάκρυ χαράς πήγε να πέσει από τα μάτια μου και όπως έσκυψα το κεφάλι προς τα κάτω αντιλήφθηκα πως οι άκρες των μαλλιών μου είχαν ασπρίσει. Ναι, αυτό που είχα δει μόνο σε φωτογραφίες, τώρα το έβλεπα πάνω μου. Στους -30 βαθμούς κελσίου μαλλιά και βλεφαρίδες είχαν γίνει κάτασπρα. Συγκλονιστικό!

https://www.instagram.com/p/Bfl9YDUHytk/?taken-by=travelstoriesfromyworld

Κάπου εκεί, καθώς ο ήλιος είχε αρχίσει να δύει και το κρύο άρχισε να χειροτερεύει, αποφάσισα πως είχε έρθει η ώρα να επιστρέψω στο δωμάτιό μου. Το βράδυ το “nest” γινόταν αυτό που λέει και η λέξη: μια ζεστή φωλίτσα που ανυπομονούσες να χωθείς μέσα της και να μην ξαναβγείς ποτέ από εκεί.

Κάπου γύρω στις 10 το βράδυ και εκεί που είχα πιστέψει πως ήταν ώρα να κοιμηθώ, από το γυάλινο ουρανό του SkyNest μου μου φάνηκε πως είδα ένα αχνό πράσινο χρώμα στον ουρανό. Και μετά έγινε λίγο πιο έντονο και ακόμα εντονότερο. Απίστευτο! Δε μπορούσα να διανοηθώ πως εκεί πάνω, στη μέση του πουθενά, μέσα σε ένα τόσο διαφορετικό δωμάτιο ξενοδοχείου είχα την τύχη να δω με τα ίδια μου τα μάτια το Βόρειο Σέλας ή αλλιώς την Aurora Borealis!

https://www.instagram.com/p/BfrIGGvnOvL

Το θέαμα έγινε ακόμα πιο έντονο, το πράσινο χρώμα έντυνε τον ουρανό και γω αχόρταγα έμεινα εκεί να το κοιτάω. Δεν μπορούσα να πιστέψω το πόσο τυχερή ήμουν! Πριν λίγες ημέρες κάποιοι γνωστοί μου ήταν για 10 ολόκληρες ημέρες στη Σκανδιναβία και δε μπόρεσαν να δουν ούτε ίχνος των Northern Lights και γω που βρισκόμουν εκεί μόνο λίγες ώρες έβλεπα μπροστά μου το πιο όμορφο θέαμα της φύσης. Τόσο σίγουρη ήμουν πως δε θα πετύχαινα το Βόρειο Σέλας που δεν είχα καν τον κατάλληλο φωτογραφικό εξοπλισμό για να απαθανατίσω τη στιγμή. Ενοχλήθηκα λίγο αλλά μετά από λίγο αποφάσισα πως έπρεπε απλά να το ζήσω και να κρατήσω στο μυαλό μου τις στιγμές εκείνες που ζούσα. Και έβαλα τα κλάματα από ευτυχία.

Το πρωί, ξύπνησα από το φως της ανατολής του ηλίου και για άλλη μια φορά όταν είδα γύρω μου μέσα από το γυαλί το χιονισμένο τοπίο, ένιωσα ξανά ευτυχία. Λίγο αργότερα, έφαγα το πρωινό μου, το οποίο είχα επιλέξει από την προηγούμενη ημέρα σημειώνοντας σε ένα ερωτηματολόγιο τα πράγματα που θα ήθελα να δοκιμάσω την επόμενη ημέρα.

Η ημέρα μου συνεχίστηκε με μια βόλτα με το SkyArk στη μέση της λίμνης πριν πάρω το δρόμο της επιστροφής προς το αεροδρόμιο της Κιρούνα, ένα από τα ελάχιστα αεροδρόμιο του οποίου η πίστα προσγείωσης και απογείωσης είναι καλυμμένη με χιόνια το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου!

SkyArk

Το SkyArk είναι ουσιαστικά ένα μικρό αλλά άνετο κλειστό έλκηθρο το οποίο δημιουργήθηκε από τους ιδιοκτήτες ως μια άνετη και ζεστή εναλλακτική του κλασσικού snowmobile. Ο επισκέπτης μπορεί να βρίσκεται σχεδόν ξαπλωμένος μέσα σε αυτό το μικρό μεταφορικό μέσο που το σέρνει ένα snowmobile και να απολαμβάνει το tour στη φύση σε αναζήτηση του Βορείου Σέλας χωρίς να κρυώνει. Το σχήμα του συγκεκριμένου μέσου αλλά και το όνομα, είναι επηρεασμένα από μια παρόμοια τεχνική ψαρέματος που χρησιμοποιούσαν κάποτε οι κάτοικοι της Κιρούνα για να ψαρεύουν στο κρύο.

Ανάλογα την εποχή αλλά και το μήνα που θα επισκεφθείς το μέρος, σου παρέχονται διαφορετικά tour και εμπειρίες για να ζήσεις στο μάξιμουμ τη ζωή στον αρκτικό κύκλο. Από ψάρεμα στον πάγο, μέχρι γεύμα με παραδοσιακές γεύσεις κάτω από το φως των Northern Lights το χειμώνα και την άνοιξη μέχρι βόλτα με βάρκα στη λίμνη και ψάρεμα κάτω από τον μεταμεσονύχτιο ήλιο το καλοκαίρι. Μπες να δεις τις δραστηριότητες εδώ!

Χρήσιμες λεπτομέρειες

Πώς να φτάσεις:

Στην Κιρούνα θα φτάσεις είτε με νυχτερινό τρένο από τη Στοκχόλμη (περίπου 18 ώρες) είτε με εσωτερική πτήση μιάμισης ώρας από τη Στοκχόλμη στο αεροδρόμιο της Κιρούνα ( Norwegian ή SAS). Από εκεί θα σας παραλάβουν τα παιδιά του SkyArk.

Πού να πιεις καφέ και να φας: 

Καθώς δεν προσφέρεται ακόμα μεσημεριανό ή βραδινό γεύμα στο SkyNest, θα χρειαστεί να φροντίσεις από πριν. Στην Κιρούνα σου προτείνω να πας για τον καφέ σου στο Bjöhrns Kaffee, συμπαθητικό είναι και το Cafe Oscar ενώ για γλυκό κάνε στάση στο Cafe Safari. Για φαγητό δοκίμασε κάτι στα γρήγορα στο Stejk street food ή για κάτι πιο καλό, σταμάτησε στο SPiS Mat & Dryck. Αν θέλεις να ψωνίσεις από σουπερμάρκετ, σταμάτησε στο COOP ενώ αν θέλεις αλκοόλ για να περάσεις με την παρέα σου όμορφα το βράδυ σας, θα πρέπει να σταματήσετε αναγκαστικά στο Systembolaget. Είναι τα μοναδικά καταστήματα που πουλούν αλκοόλ πάνω από 3% και είναι ουσιαστικά καταστήματα του κράτους ώστε να ελέγχεται περισσότερο η κατανάλωση αλκοόλ.

Πότε να πας: 

Αν θέλεις να πας για το Βόρειο Σέλας, η καλύτερη περίοδος είναι από Δεκέμβριο μέχρι Μάρτιο (προετοιμάσου όμως για πολύ κρύο) ενώ αν θέλεις να ζήσεις την εμπειρία του μεταμεσονύχτιου ήλιου τότε υπολόγιζε Μάιο με αρχές Αυγούστου.

Μια μοναδική εμπειρία που με έκανε να αναθεωρήσω για όσα είχα στο μυαλό μου για τη Σουηδία. Ανυπομονώ να επιστρέψω στο βορρά και καλοκαίρι, αυτό το φαινόμενο του μεταμεσονύχτιου ηλίου πολύ θα ήθελα να το δω!

Δες το βίντεο από το ταξίδι μου αυτό:

Περισσότερα για το μέρος που φιλοξενήθηκα θα βρεις εδώ:

SkyArk- SkyNest
Διεύθυνση: Vasikkaniemvägen 15, 981 46 Kurravaara
E-mail: skyarkab@gmail.com 

 

Comments

comments