Hallo…what?
-Τι είναι αυτό το Hallo..ween; Κάποιο themed party για εμάς τους erasmus?
-Όχι ρε συ! Δεν θυμάσαι σε αμερικάνικες ταινίες κάτι κολοκύθες που τις σκάλιζαν και τις τοποθετούσαν στο σπίτι τους, στους κήπους και τις βεράντες τους οι Αμερικάνοι; Και παιδάκια ντυμένα με scary στολές χτυπούσαν τις πόρτες φωνάζοντας “trick or treat”?
-Kαι πού κολλάει τότε αυτό με την Ισπανία; Ξέρουν οι Ισπανοί από Halloween?
-Ρε Μαρίααα, τι να σου πω;! Μάλλον στο πλαίσιo του international αέρα το υιοθέτησαν και εδώ! Ένας ακόμα λόγος για πάρτυ! Διαφωνείς; Κοίτα να σκεφτείς τι θα φορέσουμε και σταμάτα τις ερωτήσεις!
Αυτός ήταν ο διάλογος με τη συγκάτοικό μου τον πρώτο μήνα της μετακόμισής μας στην Ισπανία και συγκεκριμένα στην Castellon De La Plana. Eγώ όπως πάντα να είμαι περίεργη για το πώς και το γιατί και η φίλη μου η Λ. να προσπαθεί να μου εξηγήσει. Και ναι, ήταν τότε, τον Οκτώβρη του 2008 που έμαθα για πρώτη φορά τι είναι το Halloween και γιατί έπρεπε να βρω ένα scary outfit για το πάρτυ.
Όταν όμως είσαι φοιτητής στο εξωτερικό είναι πολύ δύσκολο να μπεις στη διαδικασία να αγοράσεις κάτι το οποίο δε θα ξαναχρησιμοποιήσεις. Άλλωστε το 2008 στην Ελλάδα δε γιορτάζαμε Haloween! Πότε θα το ξαναβάζαμε το κοστούμι μετά από αυτό το erasmus party στην Ισπανιά; Ίσως τις απόκριες θα μου πεις. Μπα… Δύσκολο.
Ξεχυθήκαμε λοιπόν στους δρόμους της Castellon με σκοπό να βρούμε ό,τι πιο οικονομικό γινόταν. Όλες οι βιτρίνες γεμάτες από χαμογελαστές κολοκύθες, σκελετούς και ξεδοντιάρες μάγισσες. Δε μου άρεσε τίποτα και φυσικά συμφωνούσε απόλυτα μαζί μου και η τσέπη μου. Δεν είμαστε για επιπλέον έξοδα Μαράκι!
Η Λ. είχε απελπιστεί, φαινόταν να ανυπομονεί για το σημερινό πάρτυ αλλά δεν έβρισκε τίποτα να την ικανοποιεί. Εγώ πάλι δεν έβρισκα ιδιαίτερο νόημα στο όλο τρέξιμο που ρίχναμε μεσημεριάτικα αλλά τι στο καλό, εράσμους φοιτήτρια ήμουν, δε γινόταν να μείνω το βράδυ σπίτι ενώ οι υπόλοιποι συμφοιτητές μου θα χορεύαν στο Etro αγκαλιά με σκελετούς, φαντάσματα και κακές μάγισσες!
Αφού γυρίσαμε όλα τα δρομάκια του κέντρου και λίγο πριν επιστρέψουμε άπραγες στο σπίτι, το μάτι μου πήρε ένα μικρό γωνιακό μαγαζάκι με βιβλία. Στη βιτρίνα πέρα από τα διάφορα χρωματιστά εξώφυλλα γνωστών και μη Ισπανών συγγραφέων είχε σαν ντεκόρ μερικές φωσφοριζέ μασέλες. Κάποιες ήταν στη συσκευασία τους κάποιες ήταν ανοιχτές, ακουμπισμένες πάνω στα βιβλία. Το μάτι μου γυάλισε! Έλααα και σου’χω την καλύτερη στολή Λ.
Γυρίσαμε στο σπίτι με 3 μασέλες φωσφοριζέ στο χέρι. Η στολή μας σε ελάχιστα λεπτά θα ήταν έτοιμη! Φωνάξαμε και την τρίτη συγκάτοικο, την L. και αφού φορέσαμε η καθεμιά από ένα μαύρο φουστάνι, τη μασελα στο στόμα, ένα μαύρο φουλάρι στο κεφάλι και λίγο κραγιόν στις άκρες του στόματός μας (και καλά αίμα) ήμασταν έτοιμες! Ναι με μόλις 1,5 ευρώ είχαμε ντυθεί βαμπίρ και ήμασταν έτοιμες για τη… Halloween fiesta!
Γι’αυτό λοιπόν, αν διαβάζεις αυτό το ποστ και δεν βρίσκεσαι ήδη σε κάποιο μπαράκι “γιορτάζοντας” το Halloween με την παρέα σου, ξέρεις τι χρειάζεσαι για να ντυθείς πριν πας σε κάποιο halloween party! Μαύρο ρούχο, μαύρο φουλάρι στα μαλλιά και ένα μασελάκι φωσφοριζέ! Ευκολάκι!
Υ.Γ: Ευχαριστώ το The Sweet Spot που με τα σούπερ halloween cupcakes του με έκανε να θυμηθώ την πρώτη Halloween βραδιά μου στα ξένα! Happy Halloween!!!
Comments
post a comment
You must be logged in to post a comment.