Την προηγούμενη εβδομάδα είχα την ευκαιρία να μείνω σε ένα από τα πιο όμορφα και κεντρικά ξενοδοχεία της Αθήνας, στο The Athens Gate Hotel.
Μπρατισλάβα, μια μικρή πόλη χτισμένη όμως σε τόσο κομβικό σημείο, κυριολεκτικά μια ανάσα από την Αυστρία, την Ουγγαρία και την Τσεχία γεγονός που την καθιστά ιδανικό προορισμό για κοντινές εξορμήσεις και στις γύρω περιοχές!
Πάντα ήμουν της άποψης πως έχουμε τόσο λίγο χρόνο στη διάθεσή μας που είναι κρίμα να μην τον γεμίζουμε τρέφοντας την ψυχή και τα μάτια μας με νέα τοπία και μοναδικές, πρωτόγνωρες εμπειρίες.
Ψαχουλεύοντας στο website το τρένου έπεσα πάνω στα
Όλα ξεκίνησαν με ένα hashtag στο instagram το οποίο έκανε αναφορά στον Υπερσιβηρικό. Απλά όχι τον Υπερσιβηρικό της Σιβηρίας -αυτόν δηλαδή που είχα πάρει τον περασμένο Ιούλιο- αλλά έναν άλλο Υπερσιβηρικό. Εκείνον της Ιταλίας.
Τα δώρα αυτά προορίζονται κυρίως για travelers αλλά στις μέρες μας ποιος δεν αγαπάει να ταξιδεύει άραγε;
Άλλο θέμα ήθελα να γράψω σήμερα και άλλο προέκυψε, αλλά όσο και να σχεδιάζεις όσο και να θες να προγραμματίσεις έρχεται η ίδια η ζωή να στο αλλάξει, να στο αναιρέσει. Έτσι ακριβώς είναι και με τα αγαπημένα μας πρόσωπα, νομίζεις
Έτσι αφού πήγα στη Λευκωσία, 2 μέρες πριν την επιστροφή μου στην Αθήνα έκλεισα ξενοδοχείο στην πόλη της Πάφου ώστε να καταφέρω να πάρω και μια μικρή "γεύση" από τη συγκεκριμένη πόλη.
Έξω κάνει κρύο, εσύ κάθεσαι κουκουλωμένος μέχρι τα αυτιά στο σπίτι σου και αναπολείς τις καλοκαιρινές σου διακοπές, τη ζέστη και τη μυρωδιά καρύδας στην παραλία πίνοντας το ζεστό σου καφεδάκι. Ναι, το ξέρω, και γω στην ίδια φάση είμαι
Σήμερα έπεσα πάνω στο album των φωτογραφιών μου από την Πορτογαλία και συγκεκριμένα τη Λισαβόνα και με έπιασε μια μικρή νοσταλγία γιατί ήταν ένα πολύ όμορφο roadtrip που είχε συνδυαστεί με στάσεις στο Cabo de Roca, το Aveiro, τη Fatima