Τρέχω, τρέχω, τρέχω! Παράλληλα κοιτάω το ρολόι,τον πίνακα ανακοινώσεων, τον αριθμό αποβάθρας, το τρένο για Βερόνα
Δεκέμβριος 2005. Εκείνη η βδομάδα μου φαινόταν ατελείωτη. Ανυπομονούσα να έρθει το Σαββατιάτικο πρωινό, που θα έπαιρνα το τρένο για να πάω στο αεροδρόμιο να παραλάβω τις αδερφές μου που έρχονταν από Κύπρο για μια βδομάδα και μετά θα επιστρέφαμε
Η μαμά με έβαλε μέσα στην τσάντα, όχι όμως όπως άλλες φορές. Αυτή τη φορά ένιωθα να με κρύβει και να χώνεται με αγωνία ανάμεσα στον κόσμο για να μη με δουν. Λες να ντρεπόταν για εμένα επειδή είχα μερικά
Σήμερα, έχω τη χαρά να φιλοξενώ στο blog μου το δεύτερο ποστ της καινούριας ενότητας με τίτλο "οι φίλοι μου
Τα τρένα εδώ στην Αθήνα φαίνεται να έχουν υιοθετήσει τις συνήθειες των Αθηναίων επιβατών τους
Το ξέρω, δεν είναι εύκολο αλλά πρέπει να κατεβείς από το παλιό, βαρετό, αργό τρένο, πρέπει ν'αλλάξεις εισιτήριο και να πάρεις το καινούριο το πιο γρήγορο- ακόμα και αν κοστίζει πιο πολύ από το προηγούμενο, ακόμα και αν δε σου
Σήμερα, έχω τη χαρά να εισάγω στο blog μου μια καινούρια ενότητα με τίτλο "οι φίλοι μου
Τέλος Σεπτέμβρη να σε βρίσκει μέσα στα τρένα είναι ό,τι χειρότερο! Θερμοκρασίες ακόμα υψηλές αλλά συνήθως συνοδευόμενες από βροχή, σημαίνει παράθυρα κλειστά, κλιματισμό στους
Σήμερα στο σταθμό, με περίμενε μια ευχάριστη έκπληξη