• No products in the cart.
Top
  >  T-stories Approves   >  Μεσα Μεταφορας   >  Η πρώτη μου πτήση μετά την καραντίνα

Το ταξίδι ξεκινάει την ημέρα που θα το ονειρευτείς και θα το οργανώσεις, το ξέρω, αλλά η αλήθεια είναι πως το τελευταίο διάστημα το μόνο που μπορούσαμε ήταν να ονειρευτούμε χωρίς όμως να μπορούμε να ταξιδέψουμε. Χωρίς να μπορούμε να σχεδιάσουμε, να προγραμματίσουμε.

Μέχρι που πριν λίγες ημέρες διαβάσαμε επιτέλους πως δειλά δειλά από 18/5 ξεκινούν οι πρώτες πτήσεις εντός Ελλάδας και μέσα στην επόμενη εβδομάδα και κάποιες διεθνείς. Έτσι λοιπόν βρέθηκα  σε διάστημα 2 ημερών πριν τη 18η να λαμβάνω μήνυμα στο κινητό μου με το boarding pass μου για ένα από τα πρώτα ταξίδια της Aegean Airlines από Αθήνα προς Θεσσαλονίκη.

Black Friday Spring/Summer sale: Όλοι οι προορισμοί εξωτερικού με έκπτωση έως -60% και χωρίς rebooking fees για τις κρατήσεις έως 07/12/2020 στους ναύλους της Economy.

Ισχύει για όλες τις απευθείας και με ενδιάμεσο σταθμό πτήσεις από/προς όλους τους ελληνικούς προορισμούς.

Ισχύει για κρατήσεις έως 29/11/2020 και πτήσεις από 01/03/2021 έως 30/10/2021.

Η χαρά, ο ενθουσιασμός, η συγκίνηση ήταν όλα τόσο έντονα! Δε μπορούσα να πιστέψω ότι έβλεπα πάλι, μετά από 3 μήνες, ειδοποίηση για πτήση στο κινητό μου και ότι θα ξαναέμπαινα στο αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος, το μέρος που ένιωθα πιο πολύ “σπίτι” και από το σπίτι μου!

Δεκαοκτώ Μαΐου 2020, 6 το πρωί, με τον ενθουσιασμό μικρού παιδιού φτάνω στο πάρκινγκ που αφήνω πάντα το αυτοκίνητό μου. Παθαίνω το πρώτο σοκ της ημέρας. Ο χώρος στάθμευσης που άλλοτε δεν έβρισκες να παρκάρεις ήταν άδειος. Μόνο 5-6 αυτοκίνητα υπήρχαν που όπως έμαθα ήταν από Έλληνες που έμειναν “εγκλωβισμένοι” στο εξωτερικό.

Βάζω τη μάσκα μου, διασχίζω το δρόμο και φτάνω στην αγαπημένη μου είσοδο, τη 2 και κοιτάω όπως πάντα τον πίνακα των αναχωρήσεων. Τι περίεργο να βλέπεις 2 από τους 3 πίνακες εντελώς άδειους. Το πολύ 10 πτήσεις. Άδειοι πίνακες και άλλο τόσο άδειοι γκισέδες για check in. Άδειες αίθουσες και καρέκλες. Κλειστά καταστήματα. Το αεροδρόμιο μοιάζει εγκαταλελειμμένο. Σοκ ξανά. Θέλω να βάλω τα κλάματα. Ήμουν σίγουρη πως θα τα είχα βάλει από τη χαρά μου που ξαναμπήκα στο αεροδρόμιο μετά από τόσο καιρό αλλά τελικά η λύπη είναι μεγαλύτερη από τη χαρά εκείνη την ώρα.

Στον έλεγχο αποσκευών περνάω κυριολεκτικά σε 2 λεπτά καθώς δεν υπήρχαν άλλοι ταξιδιώτες εκείνη τη στιγμή και παρόλο που το μηχάνημα χτυπάει και ξαναπερνάω, η υπεύθυνη δε μου λέει να βγάλω τη μάσκα από το στόμα στο δεύτερο έλεγχο. Τα Duty Free άδεια το ίδιο και οι περισσότερες πύλες αναχωρήσεων.

Στην πύλη που βρίσκεται η πτήση μου, υπάρχει λίγος κόσμος, όλοι φορούν μάσκες και περιμένουν να μπουν στο αεροπλάνο. Υπάρχει μια διάχυτη αμηχανία και ένα μούδιασμα στην ατμόσφαιρα και ειδικά όταν περνάει μια υπάλληλος του αεροδρομίου λέγοντάς μας πως μόνο μία αποσκευή επιτρέπεται στην καμπίνα. Όσοι έχουν βαλίτσα πρέπει να την παραδώσουν. Η πολυπόθητη ανακοίνωση για επιβίβαση έρχεται και μας ενημερώνουν πως με τα τη business class θα μπουν πρώτα όσοι έχουν θέση παράθυρο και μετά όλοι οι υπόλοιποι.

Στην είσοδο του αεροπλάνου μαζί με τις αεροσυνοδούς μάς περιμένουν από ένα μπουκάλι νερό, ένα σνακ συσκευασμένο και μαντιλάκια αντισηπτικά. Οι μάσκες εδώ είναι υποχρεωτικές και πρέπει να τις φοράμε σε όλη τη διάρκεια της πτήσης ενώ μας ενημερώνουν πως δε θα υπάρξει κάποιο άλλο service κατά τη διάρκεια του ταξιδιού.

Οι 2 θέσεις δίπλα από τη δική μου είναι γεμάτες αλλά καθώς η πτήση δε γεμίζει, η διπλανή μου μετακομίζει πιο πίσω για να μην είμαστε κολλητά. Στην προσγείωση αν και υπάρχει μια μικρή ανακατωσούρα στην αρχή, οι αεροσυνοδοί μάς αφήνουν να βγούμε και να μπούμε στο λεωφορειάκι ανά εικοσάδες.

Θεσσαλονίκη! Έχουμε φτάσει στον προορισμό μας. Στον πρώτο προορισμό μετά από σχεδόν 2 μήνες καραντίνας.

Έχω φτάσει στον Λευκό Πύργο με ένα καφέ και ένα κουλούρι στο χέρι και καθώς περπατάω σκέφτομαι τη σημερινή περιπέτεια. Πόσο περίεργα συναισθήματα, πόσο διαφορετικό ήταν το σημερινό ταξίδι. Ξαναγυρίσαμε να ταξιδέψουμε και όμως τίποτα δεν είναι ίδιο. Τίποτα δε θα είναι ίδιο.

Η ζωή προχωρά άλλωστε και πρέπει να κάνουμε και εμείς το ίδιο. Με φόβο ή όχι, κάποιοι θα πρέπει να κάνουν την αρχή για να μπορέσει και πάλι η κατάσταση να αρχίσει να λειτουργεί. Να αρχίσουν να “ζεσταίνονται” και πάλι οι μηχανές γιατί το καλοκαίρι είναι μπροστά μας.

Tips για το επόμενο ταξίδι σου

  • Πήγαινε στο αεροδρόμιο τουλάχιστον 2 ώρες νωρίτερα. Μελλοντικά, όταν θα έχει περισσότερο κόσμο, ίσως να πρέπει να πηγαίνουμε και ακόμα πιο νωρίς.
  • Οπλίσου με υπομονή. Όλες οι διαδικασίες θα θέλουν περισσότερο χρόνο από παλιότερα
  • Αν έχεις βγάλει διαβατήριο προτίμησέ το για να κάνεις τη ζωή των εργαζομένων αλλά και τη δική σου πιο εύκολη
  • Αν έχεις χειραποσκευή, πήγαινέ τη στο γκισέ του check-in γιατί δεν επιτρέπεται να την έχεις μαζί σου εφόσον έχεις ήδη μαζί σου την προσωπική σου τσάντα
  • Έχε οπωσδήποτε μαζί σου μια μάσκα. Για την ώρα δεν είναι υποχρεωτική στο αεροδρόμιο αλλά στο αεροπλάνο δε σε αφήνουν να μπεις αν δεν την φοράς
  • Πάρε μαζί σου φαγώσιμα. Για λίγο διάστημα δε νομίζω πως θα υπάρξει service στην καμπίνα
  • Στις πτήσεις εσωτερικού δε χρειάζεται κανένα πιστοποιητικό υγείας ούτε πραγματοποιείται κάποιο τέστ. Δεν ξέρω αν θα αλλάξει και αυτό το δεδομένο σε λίγο καιρό
  • Χαμογέλα και έχε πάντα καλή διάθεση. Όλοι μας περνάμε μια κατάσταση πρωτόγνωρη και γεμάτη στρες. Ας είμαστε πιο φιλικοί με το διπλανό μας και ακόμα περισσότερο με τους εργαζόμενους του αεροδρομίου.

Αν έχεις απορίες σχετικά με τις πρώτες πτήσεις, μπορείς να ακούσεις και το παρακάτω επεισόδιο του podcast Mi Amor. Let’s Go 

 

Για όσους πιστεύουν πως θα αργήσουν πολύ να μπουν ξανά στο αεροπλάνο, θέλω να πω πως θα γίνει και αυτό. Με προσοχή και τηρώντας τους κανόνες και τις αποστάσεις. Υπόσχομαι πως θα ξαναταξιδέψουμε και μπορεί να μην είναι τίποτα πλέον το ίδιο αλλά η κάθε φορά που θα μπαίνουμε σε μια πτήση θα είναι μοναδικά ξεχωριστή.

Και όπως έγραψα και στο instagram

Θα ξαναπετάξουμε αλλά θα είναι αλλιώς. Θα ξαναπετάξουμε αλλά τίποτα δε θα είναι πια δεδομένο.
Θα ξαναπετάξουμε και θα εκτιμούμε περισσότερο το χαμόγελο της αεροσυνοδού ή του διπλανού μας γιατί πλέον δε θα είναι τόσο εύκολο να το βλέπουμε πίσω από τη μάσκα. Θα ξαναπετάξουμε χωρίς τόση γκρίνια και βιασύνη. Θα ξαναπετάξουμε αλλά θα είναι σα να πετάμε πρώτη φορά.

Καλά μας ταξίδια!

Έγινε η αρχή. Προχωράμε μπροστά και πετάμε σιγά σιγά και πάλι… ψηλά

Comments

comments

Travel Blogger & solo traveler | Digital PR & Community Manager

post a comment