Σήμερα το πρωί, μιας και δεν κατάφερα να κοιμηθώ γιατί η διπλανή μου είχε πιάσει ψιλή κουβέντα με την απέναντί της για τη χθεσινή βροχή στο Μιλάνο, έβαλα τ’ ακουστικά στα αυτιά για να αποφύγω την λογοδιάρροιά τους και βυθίστηκα στις σκέψεις μου υπό τις μουσικές νότες των Beatles.

Ακούγοντας το Yellow submarine θυμήθηκα την πρώτη φορά που πήρα το τρένο στη Γερμανία και προσπάθησα να κάνω μια γρήγορη καταμέτρηση όλων των πρώτων φορών που μπήκα σε τρένο και τη διάθεση στην οποία βρισκόμουν εκείνη τη στιγμή!

• Η πρώτη φορά λοιπόν, που πήρα μόνη μου τον ηλεκτρικό της Αθήνας ήταν στην Α’ Γυμνασίου, όταν ξεκίναγα το στίβο, στον Πανελλήνιο Γυμναστικό Σύλλογο. Θυμήθηκα τους γονείς μου οι οποίοι για να σιγουρευτούν πως δε θα έμπλεκα τα μπούτια μου, είχαν φτάσει πριν από μένα στο σταθμό της Βικτώριας και μου είχαν πει να ξεκινήσω μόνη μου από το σπίτι λίγο αργότερα για το «μεγάλο ταξίδι».

Θυμάμαι το πόσο φοβισμένη ένιωθα μέχρι να φτάσω στον προορισμό μου και το πόσο περήφανη όταν είδα τους γονείς μου καθισμένους σε μια καφετέρια να με περιμένουν με το χαμόγελο στα χείλη λες και  η κόρη τους ήταν το πιο έξυπνο παιδί του κόσμου, γιατί όπως και να το κάνουμε δεν είχα χάσει το τρένο ή τον δρόμο για τη Βικτώρια.

• Η πρώτη φορά που πήρα το τρένο εκτός Αθήνας , πρέπει να ήταν όταν είχα αποφασίσει να πάω μόνη μου στη Θεσσαλονίκη στην Α’ Λυκείου. Εισιτήριο στο σταθμό Λαρίσης και intercity μέχρι τη συμπρωτεύουσα. Σε εκείνο το ταξίδι ξεκίνησα να γράφω τις σκέψεις μου στο χαρτί, έπρεπε να το καταλάβω αμέσως ότι τα τρένα με εμπνέουν! Θυμάμαι ότι ένιωθα πολύ χαρούμενη και ταυτόχρονα γεμάτη ανυπομονησία, διάβαζα ποιήματα και ονειρευόμουν να μετακομίσω κάποια στιγμή στη λατρεμένη Θεσσαλονίκη.
• Πρώτη φορά που πήρα το τρένο εκτός Ελλάδας ήταν όταν πήγα στη Γερμανία. Από το Dortmund στην KÖln σε διώροφο τρένο με καλή παρέα και ποιητική διάθεση. Σ’ εκείνο το ταξίδι είχα γράψει με την Ε. ένα από τα πιο αστεία τραγούδια – στα αγγλικά –  που θα μπορούσε να φανταστεί κανείς. Η μελωδία ήταν βασισμένη στο Yellow Submarine των Beatles. Τι γέλια είχαμε ρίξει τότε!
• Πρώτη μετακόμιση στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στην Castellon De La Plana της Ισπανίας, με μεταφορικό μέσο το τρένο…  Ο Γ., η Λ. και εγώ, γεμάτοι βαλίτσες, πολύ κέφι και όνειρα… Θυμάμαι την ανυπομονησία μας να φτάσουμε  το συντομότερο δυνατό για να ξεκινήσουμε την αναζήτηση διαμερίσματος…
• H πρώτη φορά που πήρα τo τρένο εκτός Ευρώπης ήταν για να κάνω τη διαδρομή Washington D.C – New York! Θυμάμαι ότι μου είχε φανεί ακριβό το εισιτήριο αλλά είχα τόσο καλή παρέα (τους συμφοιτητές μου από το Πάντειο) και τόση ανυπομονησία να δω το Μπιγκ Απολ που είχα διαγράψει αμέσως την ενόχληση μου λόγω της τσιγκουνιάς που με είχε πιάσει εκείνες τις ημέρες.
• Θυμήθηκα τέλος, την πρώτη φορά που πήρα το τρένο στην Ιταλία για να πάω στη δουλειά… Πώς να το ξεχάσω άλλωστε; 7 το πρωί περιμένοντας το τρένο στην αποβάθρα με προορισμό το Μιλάνο, γεμάτη ανυπομονησία και άγχος για «τα καινούρια» που με περίμεναν στο σταθμό Centrale!

Το τρένο φρέναρε απότομα και με πέταξε έξω από τις σκέψεις μου! Φτάσαμε λοιπόν και σήμερα στο Μιλάνο! Κατέβηκα προσπερνώντας την ενοχλητική διπλανή μου και μ’ένα χαμόγελο στα χείλη πόσταρα σημείωση στο κινητό μου ότι άξιζε να καταγράψω όλες αυτές τις πρώτες φορές στο τρένο και το αίσθημα ανυπομονησίας και αισιοδοξίας που τις συνόδευαν…

Εσείς; Θυμάστε την πρώτη σας φορά στο τρένο; Δώστε μου some feedback

Comments

comments