Έχω καιρό, πολύ καιρό να γράψω τις σκέψεις μου και να τις μοιραστώ μαζί σου, όπως έκανα παλιότερα. Πριν περίπου 4 χρόνια έγραφα αρκετά συχνά σκέψεις και συναισθήματα, ίσως γιατί ήμουν πιο αυθόρμητη, ίσως γιατί δεν συνειδητοποιούσα τότε σε πόσους ανθρώπους έφταναν εκείνες οι τόσο προσωπικές μου σκέψεις. Τώρα με “κομπλάρει” λίγο η σκέψη ότι μπορεί να περπατάω στο δρόμο και να με σταματήσεις λέγοντάς μου “διάβασα τις σκέψεις σου για το τάδε θέμα”.

Ίσως βέβαια είναι ακόμα πιο απλό. Τότε έγραφα περισσότερες προσωπικές σκέψεις γιατί είχα πιο πολύ χρόνο. Δεν ξέρω.

Πριν λίγες ημέρες, μια παλιά συνάδελφος και φίλη με ρώτησε “Πώς και δε γράφεις πια τις Μικρές Χαρές σου και τα άλλα stories σου;” Ομολογώ πως προβληματίστηκα λίγο και μετά συνειδητοποίησα πως έχω να γράψω σκέψεις μου από τότε που ερωτεύτηκα. Ναι, αν με ακολουθείς στα social media, θα γνωρίζεις πως δηλώνω ελεύθερη.  Ναι, είμαι ελεύθερη, είμαι ελεύθερη από τότε που γεννήθηκα άλλωστε και συνεχίζω να είμαι. Η σωστή φράση, θα ήταν σε σχέση ή χωρίς. Και ναι και αυτό είμαι… χωρίς σχέση. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν μπορώ να είμαι ερωτευμένη ε!

Πέρασα λοιπόν 3 χρόνια πολύ ερωτευμένη με έναν άνθρωπο που ζει στην άλλη πλευρά του κόσμου, σε κάποιο νησί της Καραϊβικής. Ακούγεται ονειρικό ε; Έλα όμως που δεν είναι. Δεν είναι όταν εσύ έχεις μια ζωή που δε θέλεις να αφήσεις και εκείνος έχει μια ζωή  με πολλές ευθύνες και αρκετά ταξίδια το μήνα.  Αποτέλεσμα; Πολλά πέρα – δώθε, πολλή αγάπη, πολλές στιγμές ευτυχίας που κρατούσαν μόνο για λίγο και πολλή μα πάρα πολλή στεναχώρια και μοναξιά.

Το καλό σε όλο αυτό ήταν πως μπορεί να με πονούσε πολύ η απόσταση αλλά από την άλλη πλευρά μού έδωσε την ώθηση που χρειαζόμουν για να αρχίσω το “τρέξιμο”, για να αρχίσω να δουλεύω και τα τρέχω προς την κατεύθυνση των ονείρων μου. Άλλωστε εκείνος ο  άνθρωπος με βοήθησε στα πρώτα μου βήματα στη δημιουργία των πρώτων μου travel groups, μου έδωσε έμπνευση, δύναμη και αυτοπεποίθηση.

Και ομολογώ πως αυτό με έκανε να τον εκτιμήσω ακόμα περισσότερο γιατί δυστυχώς ό,τι άλλο βρέθηκε στο δρόμο μου ή ακόμα πιο σωστά “όποιος άλλος”, δε μπόρεσε να σταθεί στο πλάι μου γιατί είτε φοβήθηκε τη δυναμική μου είτε γιατί δε μπορούσε να καταλάβει ότι για εμένα στη φάση που βρίσκομαι, έχει προτεραιότητα η δουλειά μου, γιατί εγώ κάθε εβδομάδα πρέπει να φτιάχνω βαλίτσα και να φεύγω, γιατί εγώ αυτή τη στιγμή δεν έχω βλέψεις για παιδιά, για στεγαστικό δάνειο και μόνιμο σπίτι, για σταθερότητα… όταν όλα γύρω μου γυρίζουν σε ρυθμούς rollercoaster.

Ίσως αναρωτιέσαι γιατί σου τα λέω όλα αυτά. Θα σου πω…

Γιατί μπορεί το 2018  να με γέμισε με πολύ πόνο καθώς έπρεπε κάποια στιγμή να τελειώσει αυτό το πέρα-δώθε, αλλά παράλληλα με γέμισε με τόσες νέες αναμνήσεις, με τόσες φανταστικές στιγμές που μπορεί να μην είχα ζήσει αν για παράδειγμα τον περασμένο Φεβρουάριο ενώ είχαμε σχεδιάσει ένα ταξίδι για δύο στον αρκτικό,  αποφάσιζα να ακυρώσω τα πάντα επειδή εκείνος δε θα ερχόταν.

Και όμως, βρέθηκα να το κάνω μόνη μου. Ναι, όλα κανονισμένα για δύο και τελικά αποφάσισα πως δε θα φοβηθώ πως δε θα “κωλώσω” πως θα πάω και μόνη μου. Και ομολογώ πως εκείνο το ταξίδι στον αρκτικό κύκλο, στους -30 μόνη μου, μου άνοιξε τα μάτια, με γέμισε αυτοπεποίθηση και μου έδωσε την ώθηση που μου έλειπε για να ανοίξω τα φτερά μου.

Όλα αυτά σου τα γράφω για να σου πω πως πράγματι, ισχύει αυτό που λένε πως όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Και ίσως μπορεί να περάσει πολύς καιρός για να μάθεις εκείνο το λόγο αλλά πίστεψέ με, θα έρθει εκείνη η ώρα και θα απαντηθεί κάθε σου ερώτημα, κάθε σου αμφιβολία. Θα έρθει εκείνη η στιγμή που θα καταλάβεις ότι έτσι έπρεπε να είχαν γίνει τα πράγματα από την αρχή.

Πάντα υπάρχει λόγος για μια σχέση που απέτυχε, για μια δουλειά που δε σε προσέλαβαν, για ένα ταξίδι που δεν πραγματοποιήθηκε. Η απάντηση  βέβαια δεν έρχεται συνήθως την ίδια στιγμή και μπορεί για πολύ καιρό να τυραννιέσαι με “γιατί” αλλά κάθε τι που εμφανίζεται στη ζωή μας είναι για να μας κάνει ακόμα πιο δυνατούς, είναι για να μας εξελίξει, πολλές φορές και να για μας προστατέψει ή για να μας δείξει τι πρέπει να κάνουμε σε μια στιγμή που έχουμε παραλύσει ή να μας αποτρέψει από μια λάθος απόφαση που θα παίρναμε εν βρασμώ ψυχής.

Μια απώλεια λοιπόν, μας βοηθάει να εκτιμήσουμε τους ανθρώπους που έχουμε δίπλα μας, ένας χωρισμός μας βοηθάει να γίνουμε καλύτεροι και όχι να φερόμαστε άσχημα στον επόμενο άνθρωπο που θα μπει στη ζωή μας, μια απόλυση μας μαθαίνει να εξελισσόμαστε και να γινόμαστε πιο αποφασιστικοί. Όλα τα πράγματα που έρχονται στη ζωή μας και μας δημιουργούν αρνητικά συναισθήματα, έρχονται μόνο για να μας κάνουν να εκτιμήσουμε όλα τα καλά που έχουμε μέσα μας και γύρω μας και τις περισσότερες φορές τα θεωρούμε τόσο δεδομένα που δεν τα βλέπουμε καν.

Κάθε τι που γίνεται στη ζωή μας έχει το λόγο του. Καλό ή κακό, θα το δείξει ο χρόνος. Το σημαντικό είναι πως όλα είναι εμπειρίες που μαζεύουμε για να εξελισσόμαστε, για να μαθαίνουμε, για να νιώθουμε ζωντανοί.

Εύχομαι λοιπόν φεύγοντας το 2019, να σου χαρίσει όσες απαντήσεις σού έλειπαν όπως μου τις χάρισε και εμένα, έτσι ώστε να ανοίξεις την πόρτα του 2020 με καρδιά και μυαλό ελαφρύτερα και ελεύθερα να σε οδηγήσουν σε όλα όσα ονειρεύεσαι. Σε ανθρώπους που θα σε κάνουν και εσένα καλύτερο άνθρωπο, σε μέρη που ονειρεύεσαι χρόνια και σε επιλογές που θα σε φέρουν πιο κοντά στην προσωπική σου ολοκλήρωση.

Μην ξεχνάς όμως, πως αυτό δεν έρχεται μόνο του, θέλει πολλή δουλειά και τους δικούς σου ανθρώπους στο πλευρό σου.

Comments

comments